Είναι γνωστή η ιστορία του Αττίλα, του βασιλιά των Ούνων, ο οποίος οδήγησε τις ορδές των πολεμοχαρών νομάδων στο να κυριεύσουν όλη την Ευρώπη, φτάνοντας ως τα τείχη της ίδιας της Ρώμης. Αυτό που δεν είναι πολύ γνωστό όμως, είναι το ότι ο Αττίλας είχε έναν μεγαλύτερο αδελφό, τον Βλέδα, με τον οποίο για ένα διάστημα υπήρξαν συμβασιλείς των Ούνων.
Σύμφωνα με τον θρύλο λοιπόν, μια μέρα ο Αττίλας με τον Βλέδα είχαν φύγει για κηνύγι. Όσο βρίσκονταν μόνοι τους, ο Αττίλας, θέλοντας να οδηγήσει μόνος του τους Ούνους, έστησε ενέδρα στον αδελφό του και τον σκότωσε. Όμως εδώ πολλοί θεωρούν πως ο Βλέδας στην πραγματικότητα δεν πέθανε παρά μόνο τραυματίστηκε βαριά. Μπόρεσε μάλιστα, παρά το τραύμα του, να σηκωθεί και να πάρει μαζί του όσους Ούνους δεν θέλησαν να ακολουθήσουν τον Αττίλα στο να καταστρέψει την Ρώμη.
Με αυτούς έφυγε και χάθηκε στην στέπα, όπου για να μην προκαλούν τον τρόμο άσκοπα στις άλλες φυλές, αποκαλούσαν τους εαυτούς τους "Μαγυάρους" και όχι Ούνους. Προχώρησαν μίλια ολόκληρα με τα άλογά τους, μέσα από χιόνι και κρύο, όπου εγκαταστάθηκαν στα βάθη της σημερινής Ρωσίας, και έζησαν ειρηνικά. Ο Αττίλας πάλι και οι πολεμιστές του συνέχισαν την προέλασή τους στην Ευρώπη, αφήνοντας συντρίμια στο πέρασμά τους.
Οι Μαγυάροι του Βλέδα και οι απόγονοί τους σταμάτησαν να χρησιμοποιούν το σπαθί και το τόξο, και ασχολήθηκαν με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Έστησαν μεγάλες σκηνές, τις οποίες αποκαλούσαν "γιούρτες", για να τους προστατεύουν από το κρύο. Δεν ίδρυσαν βασίλειο, παρά μόνο νομαδικά "χωριά", στα οποία ζούσαν ευτυχισμένοι και πέθαιναν όχι από το σπαθί, αλλά από βαθιά γεράματα. Καμία άλλη φυλή δεν τολμούσε να τους κηρύξει πόλεμο, παρ' όλο που ονομάζονταν "Μαγυάροι" και όχι "Ούνοι", εφ' όσον υπήρχε για αυτούς η φήμη ότι πρόκειται για αδελφούς των πολεμιστών που κάποτε κατέστρεψαν την Ευρώπη. Πέρασαν αιώνες μέχρι η φήμη αυτή να ξεθωριάσει, τόσο που αυτοί ξέχασαν πως είναι να χρησιμοποιεί κανείς όπλα για να επιβιώσει.
Όταν λοιπόν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, και χρειάστηκε να πολεμήσουν ενάντια σε γειτονικούς λαούς, οι Μαγυάροι θυμήθηκαν όλη την πολεμική ικανότητα των προγόνων τους. Καβάλησαν άλογα, φόρτωσαν όλα τους τα πράγματα σε άμαξες και κάρα και ταξίδεψαν μακριά, μέχρι την σημερινή Ουγγαρία, όπου και εγκαταστάθηκαν ιδρύοντας το μεσαιωνικό τους βασίλειο. Οι άλλοι Ευρωπαίοι τους ονόμασαν Ούγγρους, από την μια για να θυμούνται την πραγματική τους καταγωγή και από την άλλη για να τους έχουν ως έναν δυνατό σύμμαχο και όχι εχθρό.
Και έτσι οι σύγχρονοι Ούγγροι, μπορούν να περηφανευτούν πως σε αντίθεση με τους άλλους λαούς της Ευρώπης, στο αίμα τους κυλάει γνήσιο αίμα από την φυλή των Ούνων.
