EΝΑΣ ΑΝΑΝΑΣ κάποτε δυσκολεύοταν πολύ στην ζωγραφική. Περνούσε ώρες ατελείωτες προσπαθώντας να σχεδιάσει σπίτια, δέντρα, καθώς και λογής λογής ζώα τα οποία παρατηρούσε με κάθε λεπτομέρεια. Όσο όμως κι αν κουραζόταν, στο τέλος τον έπιανε απογοήτευση που δεν βρίσκονταν κανένας να αναγνωρίσει το ταλέντο του.
"Σας αρέσει αυτό που ζωγράφισα;", ρωτούσε, για να πάρει από όλα τα φρούτα και λαχανικά την ίδια απάντηση: "Ωραίο είναι. Τι είναι;"
"Μα γιατί δεν καταλαβαίνουν τι ζωγραφίζω, αφού τα κάνω τόσο ωραία;", έλεγε και ξανάλεγε και αναρωτιόνταν, χωρίς να μπορεί να βρει απάντηση. "Μήπως τελικά είναι αυτοί που δεν έχουν γούστο;"
Έτσι μια μέρα, σκέφτηκε ένα τέχνασμα για να ανακαλύψει αν έφταιγε αυτός ή οι άλλοι. Πήρε τις μπογιές, καθώς και ένα ολόλευκο χαρτί, και άρχισε να τις ανακατεύει όπως να 'ναι. Έπειτα τις άπλωσε πάνω στο χαρτί, χωρίς να προσπαθεί καν να ζωγραφίσει κάτι συγκεκριμένο, παρά μόνο με τυχαίο τρόπο, όπως του έρχονταν εκείνη την στιγμή.
Όταν τέλειωσε, ο πίνακάς του έμοιαζε σαν πολλές πολλές πολύχρωμες μουντζούρες πλεγμένες μεταξύ τους. Περήφανος για το έργο του, το παρουσίασε μπροστά στα άλλα φρούτα και λαχανικά. Αυτά του είπαν απορημένα: "Αυτό κι αν είναι ένα πολύ ωραίο έργο, γεμάτο χρώματα όμορφα μπλεγμένα μεταξύ τους. Αλλά και πάλι δεν καταλάβαμε τι ζωγράφισες."
Δεν πρόλαβαν καλά καλά να ολοκληρώσουν τη φράση, και μια κοσμογυρισμένη ντομάτα πετάχτηκε και βροντοφώναξε στα άλλα φρούτα και λαχανικά: "Ω μα, δεν έχετε ιδέα από ζωγραφική! Πρόκειται για αφηρημένη τέχνη, την οποία είχα συναντήσει όταν ταξίδεψα στην Γαλλία. Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στον μεγάλο μας ζωγράφο, τον Ανανά, που έμαθε να ζωγραφίζει όπως οι μεγάλοι καλλιτέχνες!"
Τότε όλα τα φρούτα και λαχανικά του κήπου συμφώνησαν πως είχε προοδεύσει πολύ στην ζωγραφική, και πλέον τα έργα του μπορούσαν να συγκριθούν με αυτά των μεγάλων ζωγράφων. Καταχειροκρότησαν τον ανανά, και από εκείνη την μέρα δεν βρέθηκε κανένας να τον ρωτήσει τι ήταν αυτό που είχε ζωγραφίσει, παρά μόνο του ζητούσαν πίνακες για το σπίτι τους.
Φήμες λένε πως όταν ο ανανάς μεγάλωσε, άνοιξε δική του έκθεση ζωγραφικής στην οποία όλα τα εκθέματα είναι αφηρημένη τέχνη.