ΕΝΑ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΑΥΓΟ κάποτε σε ένα καλάθι τύχαινε να είναι πιο μεγαλόσωμο σε σχέση με τα άλλα αυγά, τα οποία από φόβο μη τυχόν και πέσει πάνω τους και τα σπάσει δεν το έκαναν παρέα, μα ούτε και το φώναζαν στα παιχνίδια τους.
Έτσι λοιπόν, όταν ήρθε η Μεγάλη Πέμπτη και ήρθε η ώρα που η νοικοκυρά θα τα έβαφε, τοποθέτησε πάνω στο τραπέζι τέσσερα μικρά κατσαρολάκια, το καθένα με διαφορετική βαφή. Τα πασχαλινά αυγά χάρηκαν πολύ μόλις τα είδαν και έτσι μπήκαν στη σειρά για να βουτήξουν το καθένα στο κατσαρολάκι για το οποίο προορίζονταν. Μόλις όμως είδαν το μεγαλόσωμο αυγό να μπαίνει κι αυτό στη σειρά, του ζήτησαν αυστηρά να μην βουτήξει από φόβο μην τυχόν και καθώς θα έπεφτε πεταγόταν η βαφή έξω απ' το κατσαρολάκι και τα έκανε όλα χάλια.
Έτσι αυτό έμεινε τελευταίο να τα κοιτάζει, καθώς αυτά βαφόντουσαν με λογής λογής χρώματα και περίτεχνα σχήματα, χρησιμοποιώντας πινέλα. Κάθε φορά δε που τους ζητούσε το πινέλο για να βαφτεί, αυτά το κορόιδευαν και το πετούσαν αναμεταξύ τους ώστε να μην τύχει ποτέ και πέσει στα χέρια του. Έτσι κι αυτό έμεινε στη γωνιά του να στενοχωριέται και να κλαίει που για ακόμη μια φορά δεν το άφηναν να παίξει μαζί τους.
Τότε όμως μπήκε στην κουζίνα η νοικοκυρά, και τα αυγά που φοβήθηκαν πολύ μόλις την είδαν, μπήκαν αμέσως πίσω στο καλάθι τους και κρύφτηκαν. Αυτή μόλις είδε το μεγαλόσωμο αυγό άβαφο το άρπαξε και το έβαλε μέσα στο κατσαρολάκι με την κόκκινη μπογιά.
Αυτό πάλι τόσο χάρηκε που επιτέλους ήρθε η ώρα του να βαφτεί που λίγο νοιάστηκε αν ήταν μόνο του ή αν το κοιτούσαν τα άλλα αυγά απ' το καλάθι. Έτσι άρχισε να κάνει μακροβούτια μέσα στο κατσαρολάκι και να τρίβεται με τη μπογιά όσο καλύτερα μπορούσε ώστε να βαφτεί κόκκινο. Όσο όμως κι αν το προσπάθησε, λίγα κατάφερε, αφού τα άλλα πασχαλινά αυγά σχεδόν είχαν τελειώσει την κόκκινη μπογιά λίγο πιο πριν με το παιχνίδι τους. Έτσι λοιπόν μόλις σιγούρεψε πως η νοικοκυρά δεν το έβλεπε, έριξε ένα σάλτο και αναπήδησε και στα άλλα κατσαρολάκια με την πράσινη, την κίτρινη και την μπλε μπογιά. Τόσο δυνατό ήταν μάλιστα το πλατσούρισμα που όση μπογιά είχε απομείνει στο κάθε κατσαρολάκι πετάχτηκε έξω και πιτσίλισε και τα άλλα πασχαλινά αυγά που είχαν κρατηθεί από την άκρη του καλαθιού τους για να δουν τι είχε συμβεί.
"Είσαι ένα αυγό... παρδαλό!", του είπαν κοροϊδευτικά μόλις το είδαν να έχει βαφτεί σε όλα τα χρώματα και από λίγο. Αυτό τότε ντράπηκε τόσο που έτρεξε να κρυφτεί να μην το βλέπουν. Τόση μάλιστα ήταν η στενοχώρια του για την κοροϊδία τους, που μόλις είδε το παράθυρο της κουζίνας ανοιχτό έτρεξε και έριξε ένα σάλτο τόσο δυνατό που έπεσε κατευθείαν στη λίμνη που βρίσκονταν έξω απ' το σπίτι της νοικοκυράς. Το νερό πετάχτηκε τόσο ψηλά από το πλατσούρισμά του που τα πασχαλινά αυγά μπόρεσαν να το δουν από το καλάθι τους.
Λίγες ημέρες αργότερα και στο τζάμι του ίδιου παραθύρου κόλλησε το ράμφος του ένας πανέμορφος κύκνος, στη θέα του οποίου μαγεύτηκαν όλα τα πασχαλινά αυγά. Η μορφή του μάλιστα τους φάνηκε τόσο γνώριμη, που πλησίασαν κι αυτά στο τζάμι από την μέσα πλευρά για να τον ρωτήσουν αν τον ήξεραν από κάπου.
Αυτός, αφού τους αποκάλυψε πως είχε γεννηθεί από το μεγαλόσωμο αυγό που τόσο καιρό κορόιδευαν και απέφευγαν, πέταξε μακριά δίχως να ξαναρίξει το βλέμμα του πάνω τους.
