Ένα φωτοτυπικό μηχάνημα κάποτε αγαπούσε πολύ την λογοτεχνία. "Εγώ αντί για μεσημεριανό τρώω βιβλία", έλεγε στις άλλες ηλεκτρικές συσκευές, και κάθε φορά που αγόραζε καινούριο βιβλίο, το τελείωνε μέσα σε μια μέρα. Αυτές πάλι έμειναν να αναρωτιούνται πως τα κατάφερνε, αφού όταν τύχαινε να πέσει στα χέρια τους λογοτεχνικό βιβλίο, έκαναν πάρα πολύ καιρό μέχρι να το τελειώσουν.
"Το φωτοτυπικό μηχάνημα μας κοροϊδεύει...!", είπε μια μέρα η σόμπα, στη συντροφιά της οποίας η νοικοκυρά είχε διαβάσει πάρα πολλά βιβλία. "Είμαι σίγουρη πως δεν τα διαβάζει πραγματικά, παρά μόνο γυρίζει τις σελίδες".
Έπειτα όλες οι ηλεκτρικές συσκευές άρχισαν να αναρωτιούνται, αν τυχόν ήταν αλήθεια. Τους μπήκαν υποψίες, και έτσι σκέφτηκαν να βάλουν το καλό μας φωτοτυπικό μηχάνημα σε δοκιμασία. "Να του πάρουμε εμείς δώρο ένα βιβλίο πολλών σελίδων, να δούμε αν θα το καταφέρει...!", είπε η λάμπα, η οποία αγαπούσε εξίσου το διάβασμα.
Έτσι και έγινε. Την επόμενη μέρα επισκέφτηκαν όλα μαζί το βιβλιοπωλείο για να διαλέξουν βιβλίο. Φρόντισαν μάλιστα αυτό που θα διάλεγαν να μην είχε απλά πολλές σελίδες, αλλά να είναι και εξίσου δύσκολο στο διάβασμα. Αφού έψαξαν προσεκτικά και πήραν τη γνώμη του μαγαζάτορα, κατέληξαν στο "Έγκλημα και Τιμωρία" του Ντοστογιέφσκι. Έπειτα το τύλιξαν για δώρο σε όμορφη συσκευασία με κορδέλα και γύρισαν στο σπίτι.
"Επειδή ξέρουμε ότι σου αρέσει το διάβασμα, σου πήραμε ένα ωραίο βιβλίο για δώρο... θα θέλαμε όμως για να μας αποδείξεις πόσο αγαπάς το διάβασμα να τελειώσεις και τις χίλιες σελίδες του σε μια μέρα!", του είπε η σόμπα. Το καλό μας φωτοτυπικό μηχάνημα πέταξε απ' την χαρά του μόλις πήρε το δώρο στα χέρια του και τράβηξε την κορδέλα, αλλά προβληματίστηκε κάπως με το μέγεθος του βιβλίου.
"Ε... και τι είναι χίλιες σελίδες!", αναφώνησε, έπειτα στρώθηκε στο διάβασμα. Οι άλλες ηλεκτρικές συσκευές τότε κρύφτηκαν πίσω από τα έπιπλα του σαλονιού αντί να πάνε για ύπνο, ώστε να είναι σίγουρες πως όντως θα το διάβαζε και δεν θα γύριζε απλά τις σελίδες.
Και έτσι οι ώρες περνούσαν, και το φωτοτυπικό μηχάνημα έδειχνε να απολαμβάνει το βιβλίο όσο τίποτε άλλο. "Ίσως χρειαστούμε καφέ", σιγομουρμούρισε νυσταγμένη η σόμπα το τηλέφωνο καθώς το σκοτάδι έξω άρχισε να πήζει. Το φωτοτυπικό μηχάνημα πάλι δεν έλεγε να το βάλει κάτω, παρά μόνο συνέχισε να διαβάζει.
Την επόμενη μέρα το πρωί, μόλις το καλό μας φωτοτυπικό μηχάνημα έφτασε στο εξώφυλλο και το έκλεισε με δύναμη, οι ηλεκτρικές συσκευές που είχαν αποκοιμηθεί ξύπνησαν απότομα. "Το κατάφερες...;", το ρώτησε η σόμπα γεμάτη απορία.
"Όχι απλά το κατάφερα, το λάτρεψα!", τους απάντησε το φωτοτυπικό μηχάνημα, και έπειτα τους εξήγησε την πλοκή του βιβλίου με κάθε λεπτομέρεια, σαν να την ζούσε εκείνη τη στιγμή. Οι άλλες ηλεκτρικές συσκευές έμειναν με το στόμα ανοιχτό.
"Και τώρα θέλουμε να μας πεις πως το κάνεις", είπε η σόμπα γεμάτη απορία.
"Πολύ απλά, διαλέγω βιβλία τα οποία απολαμβάνω να διαβάζω", απάντησε στις άλλες ηλεκτρικές συσκευές το φωτοτυπικό μηχάνημα.
Από εκείνη την ημέρα και αυτές αποφάσισαν να εφαρμόσουν το σύστημα του φωτοτυπικού μηχανήματος, δηλαδή να διαβάζουν λογοτεχνικά βιβλία τα οποία απολαμβάνουν. Αγάπησαν δε τόσο πολύ το διάβασμα, που μαζί με το φωτοτυπικό μηχάνημα αποφάσισαν να κάνουν μια λέσχη στην οποία θα αντάλλασσαν μεταξύ τους τα βιβλία που τους άρεσαν περισσότερο.
