Ένα ψυγείο παγωτού κάποτε υπερηφανευόταν πως σέρβιρε τα πιο νόστιμα παγωτά κόσμο. “Έχω όλων των ειδών τις γεύσεις παγωτού”, έλεγε και ξανάλεγε, και πράγματι σε αυτό μπορούσε να βρει κανείς το ο,τιδήποτε, από τις πιο απλές γεύσεις σοκολάτας και βανίλιας, μέχρι τις πιο σπάνιες, όπως παγωτό πεπόνι ή με γεύσεις από ποικιλίες καφέ.

Ώσπου μια μέρα, πέρασε από μπροστά του ένας παππούς, ο οποίος έτρωγε μια λαχταριστή σοκολάτα αμυγδάλου. “Τι πιο γλυκό στον κόσμο από μια σοκολάτα!”, αναφώνησε ο παππούς καθώς περνούσε μπροστά από το ψυγείο παγωτού. “Δεν έχεις δοκιμάσει παγωτό με γεύση σοκολάτα, γι’ αυτό λες”, του είπε το ψυγείο και του προσέφερε ένα χωνάκι με μια μπάλα παγωτού σοκολάτας. Ο παππούς το πήρε, και κάθισε σε ένα παγκάκι στο διπλανό πάρκο για να το απολαύσει. Μόλις το δοκίμασε, το λάτρεψε, και τρώγοντάς το άρχισε να θυμάται και να νοσταλγεί τα χρόνια που ήταν νέος.

Μετά από λίγο πέρασε από μπροστά του μια γιαγιά, η οποία έτρωγε κεράσια. “Τι πιο γλυκό στον κόσμο από τα κεράσια”, είπε η γιαγιά. “Αν δοκιμάσεις παγωτό με γεύση κεράσι, θα αλλάξεις γνώμη”, της είπε το ψυγείο, και της προσέφερε ένα χωνάκι παγωτό με γεύση κεράσι. Η γιαγιά το πήρε, και κάθισε σε ένα παγκάκι στο διπλανό πάρκο για να το απολαύσει. Μόλις το έγλειψε, συμφώνησε πως ήταν πολύ νόστιμο και άρχισε να αναπολεί κι αυτή τα νεανικά της χρόνια.

Τέλος, μπροστά από το ψυγείο πέρασαν ένα αγόρι και ένα κορίτσι στην εφηβεία, τα οποία δεν κρατούσαν τίποτε στα χέρια τους. “Ας σας προσφέρω εγώ τότε, δυο κυπελλάκια παγωτό με γεύση τριαντάφυλλο”, είπε το ψυγείο, και τους έδωσε τα δυο παγωτά. Μόλις πήραν τα παγωτά, το αγόρι με το κορίτσι πήγαν στο διπλανό πάρκο για να τα ευχαριστηθούν, και αφού τα έγλειψαν μέχρι την τελευταία κουταλιά, το αγόρι έκοψε ένα πραγματικό τριαντάφυλλο από το διπλανό πάρκο και το προσέφερε στο κορίτσι.

“Και τι πιο γλυκό πράγμα στον κόσμο, από το να σου προσφέρουν ένα πραγματικό τριαντάφυλλο”, αναφώνησε το κορίτσι, και μέθυσε με το άρωμα του λουλουδιού.