ΚΑΠΟΤΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΗΠΟ ΖΟΥΣΕ ΕΝΑ ΜΟΥΣΜΟΥΛΟ, το οποίο αγαπούσε πολύ να λέει κρύα αστεία με τα οποία δεν γελούσε κανείς. Αυτός πάλι, τα απολάμβανε μόνος του, δίχως να νοιάζεται για το αν άλλος τα έβρισκε ενδιαφέροντα.
Μια μέρα, τα φρούτα και λαχανικά του κήπου συνεννοήθηκαν για να σπάσουν πλάκα μαζί του. «Αν καταφέρει να κάνει την αγέλαστη αγκινάρα να γελάσει, να τον παραδεχτούμε», είπαν και του ζήτησαν να ανεβάσει παράσταση με τα ανέκδοτά του.
Έτσι κι έγινε, και το μούσμουλο φυσικά δέχθηκε. Φρόντισε μάλιστα πριν έρθει η μεγάλη μέρα και ώρα να προετοιμαστεί, κάνοντας ατελείωτες ώρες πρόβα μόνο του, οι οποίες όμως δυστυχώς δεν πήγαν καλά διότι… διαρκώς λυνόταν μόνο του στα γέλια.
Όταν η ώρα ήρθε όμως, ανέβηκε με αυτοπεποίθηση πάνω στη σκηνή και πήρε το μικρόφωνο για να πει το πρώτο κρύο ανέκδοτο στα φρούτα και λαχανικά που είχαν στήσει σειρές από καρέκλες από κάτω για να τον ακούσουν. Τόσο χάλια ήταν το αστείο, που μόλις τα φρούτα και λαχανικά το άκουσαν, έβγαλαν ζακέτες και φόρεσαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Το μούσμουλο πάλι έκλαψε απ’ τα γέλια μόνο του.
‘Ετσι και τη δεύτερη φορά. Αυτός τους είπε το επόμενο κρύο αστείο και τα φρούτα και λαχανικά εκνευρισμένα έβγαλαν κουβέρτες, τάχα ότι τουρτούριζαν απ’ το κρύο. «Προκάλεσες… πολικό ψύχος!», του είπε κοροϊδευτικά το κολοκύθι και έβγαλε ένα θερμόμετρο από την τσέπη για να δείξει ότι η θερμοκρασία είχε πέσει. Τα φρούτα και λαχανικά λύθηκαν στα γέλια, όχι με το κρύο αστείο του μούσμουλου αλλά με την κοροϊδία τους.
Το μούσμουλο πάλι, απτόητο συνέχισε και με τρίτο κρύο αστείο. Τα φρούτα και λαχανικά λύθηκαν στα γέλια όπως και πριν, όχι με το αστείο αλλά με το μούσμουλο που δεν καταλάβαινε τίποτα. Όλα, εκτός από την αγέλαστη αγκινάρα, η οποία τόση ώρα καθόταν ασυγκίνητη στην καρέκλα της. Προς μεγάλη έκπληξη όλων όμως, αυτή τη φορά πετάχτηκε όρθια και είπε στο μούσμουλο: «Ε, δεν τρώγεσαι με τίποτα!».
«Είναι που ωριμάζω το… Χειμώνα!», απάντησε αυθόρμητα το μούσμουλο και προς μεγάλη έκπληξη όλων η αγκινάρα λύθηκε στα γέλια μόλις άκουσε την απάντηση. Τα φρούτα και λαχανικά εξεπλάγησαν τόσο που άρχισαν να χειροκροτούν.
Κι έτσι, το καλό μας μούσμουλο που τόσο καιρό γέλαγε μόνο του με τα κρύα του αστεία, κέρδισε όχι μόνο το διαγωνισμό εκείνη τη μέρα, αλλά και την εκτίμηση των άλλων φρούτων και λαχανικών, αφού κατάφερε το πιο δύσκολο και αγέλαστο λαχανικό απ’ όλα, δηλαδή την αγκινάρα, να γελάσει…
