Κάποτε στον αρχαίο κόσμο ζούσε ένας τεχνίτης που μπορούσε και χειρίζονταν τον λιωμένο σίδηρο με μεγάλη δεξιοτεχνία. Τόσο μεγάλη ήταν η ικανότητά του που πολεμιστές από κάθε πόλη τον επισκέπτονταν για να αγοράσουν από αυτόν τα καλύτερα όπλα. Ο άνθρωπος όμως αυτός, όσο ταλαντούχος ήταν, άλλο τόσο ήταν και υπερήφανος, και δεν έχανε την ευκαιρία να καυχάται και να αυτοδοξάζεται για την ικανότητά του.
Παρ’ όλα αυτά η φήμη του εξαπλώθηκε, και έτσι ο Ήφαιστος, Θεός της Μεταλλουργίας, σκέφτηκε να τον επισκεφτεί για να του προτείνει να κατασκευάσει ένα καλοσμιλεμένο σπαθί, το οποίο αυτός με την σειρά του θα παρουσίαζε ως δώρο στο βασιλιά των Θεών, Δία. Ως αντάλλαγμα θα έπαιρνε την εύνοια του Θεού, καθώς και την ευκαιρία να εξασκήσει την τέχνη του στο Σιδηρουργείο του Ηφαίστου στο βουνό Αίτνα στην Σικελία. Ο μοναδικός όρος όμως, ήταν το να παρουσιάσει ο Ήφαιστος το δώρο στον Δια ως δικό του δημιούργημα.
Αυτός συμφώνησε και έτσι ο Ήφαιστος του παραχώρησε το εργαστήριο. Αυτός άρχισε να δουλεύει μέρα νύχτα, χωρίς σταματημό. Ο Ήφαιστος του παραχώρησε επιπλέον εργάτες και βοηθούς, καθώς και όλες τις ανέσεις και ό,τι άλλο θα μπορούσε να χρειαστεί ώστε να παραδώσει το δώρο στην ώρα του. Συχνά μάλιστα τον επισκεπτόταν ο ίδιος για να επιβλέπει το πως προχωρούσαν οι εργασίες. Ο τεχνίτης δούλεψε σκληρά και στο τέλος κατάφερε να παραδώσει ένα πραγματικό αριστούργημα, ένα σπαθί από ατόφιο χρυσάφι. Την λαβή του σπαθιού κοσμούσαν περίτεχνοι λέοντες, ενώ στην λεπίδα μπορούσε κανείς να αντικρύσει ανάγλυφες παραστάσεις από την γέννηση του Δια.
Ο Ήφαιστος εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ από το σπαθί που σκέφτηκε να φέρει τον τεχνίτη μπροστά στο Δια για να τον τιμήσει ως ακόλουθό του. Έτσι και έγινε. Παρουσιάστηκαν και οι δυο μπροστά στον θρόνο του Δια στον ουρανό, καθώς και μπροστά στους άλλους Θεούς. Ο Ήφαιστος παρέδωσε το δώρο στο Δια, ο οποίος με την σειρά του εντυπωσιάστηκε και άρχισε να του κάνει ερωτήσεις.
Μη μπορώντας ο τεχνίτης να κρατήσει την έπαρσή του για το κατόρθωμά του, πήρε τον λόγο από τον Ήφαιστο και ανακοίνωσε πως το περίτεχνο δώρο ήταν δική του κατασκευή, σπάζοντας έτσι την συμφωνία τους. Ο Διας τον επαίνεσε. Μόλις όμως μετά από λίγο κατάλαβε τι είχε συμβεί, απαίτησε να χαθούν και οι δυο τους από μπροστά του.
Ο Ήφαιστος οργίστηκε τόσο που για τιμωρία έκλεισε τον τεχνίτη αιώνια στο σιδηρουργείο του στα βάθη της Αίτνας, όπου και δουλεύει νυχθημερόν για λογαριασμό του χωρίς να δέχεται ποτέ αναγνώριση για τα δημιουργήματά του. Πολλοί άνθρωποι μάλιστα, που ταξιδεύουν στην Αίτνα ή μένουν στα γειτονικά χωριά, συχνά βλέπουν καπνούς και φωτιές να βγαίνουν από το βουνό, ενώ από το σιδηρουργείο αυτό, το οποίο δεν ξεμένει ποτέ από δουλειά, ακούγονται βροντώδεις ήχοι που αντηχούν στα πέρατα της γης.
