ΜΙΑ ΣΦΑΙΡΑ ΧΙΟΝΙΟΥ ΚΑΠΟΤΕ σε ένα σπίτι αγαπούσε πολύ τα παραμύθια και ευχόταν να ερχόταν κάποια στιγμή στη ζωή της που θα έκανε «παραμυθένιες» διακοπές. Έτσι, αφού δεν ήξεραν τα ίδια πως να κάνουν το όνειρό της πραγματικότητα, τα άλλα στολίδια στο σπίτι σκέφτηκαν για τα φετεινά Χριστούγεννα να της κάνουν δώρο τρία εισιτήρια για όποιους προορισμούς ήθελε αυτή.
Η χιονόσφαιρα καλοδέχτηκε το δώρο της και τα ευχαρίστησε θερμά. Χρησιμοποιώντας λοιπόν το πρώτο εισιτήριο επισκέφτηκε τη μακρινή Λαπωνία και το χωριό του Άι Βασίλη, πιστεύοντας πως ήταν το μοναδικό μέρος στη γη όπου θα μπορούσε να κάνει διακοπές βγαλμένες από παραμύθι. Στενοχωρήθηκε όμως πολύ μόλις κατάλαβε πως ο Άγιος Βασίλης που γνώρισε εκεί δεν ήταν παρά ένας καθημερινός άνθρωπος ο οποίος είχε ντυθεί στα κόκκινα και φορούσε ψεύτικα γένια. "Δουλεύω εδώ χρόνια...", της είπε αυτός για να δικαιολογηθεί καθώς αυτή του τραβούσε τα γένια για να βεβαιωθεί.
Έτσι λοιπόν αποφάσισε να αναχωρήσει για τον δεύτερό της προορισμό, τη Disneyland στο Παρίσι, με όνειρο να κάνει εκεί τις παραμυθένιες διακοπές. Και πράγματι ενθουσιάστηκε πολύ και μαγεύτηκε από την ομορφιά του πάρκου, στο οποίο περπάτησε ώρες ατελείωτες, ώσπου συνάντησε το Κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης. "Είναι βγαλμένο από παραμύθι!", αναφώνησε μόλις το είδε και έτρεξε να το θαυμάσει από κοντά. Έπειτα περιηγήθηκε στους διαδρόμους του και έμεινε να θαυμάζει την περίτεχνη διακόσμηση. Παραξενεύτηκε όμως πολύ όταν στους διαδρόμους του δε συνάντησε στα αλήθεια τους ήρωες του παραμυθιού μα ούτε και πραγματικούς στρατιώτες να το φυλάνε. "Είναι γιατί δεν βρίσκεστε σε αληθινό μεσαιωνικό Κάστρο", της είπε μια διακοσμητική μπάλα, και συνέχισε: "αν θέλετε να δείτε πραγματικό κάστρο θα πρέπει να επισκεφτείτε το Κάστρο Neuschwanstein στη Βαυαρία".
"Εγώ όμως θέλω να ζήσω ένα πραγματικό παραμύθι", σκέφτηκε αυτή και έτσι έκλεισε το τρίτο εισιτήριο για τη Βαυαρία για να δει το Κάστρο από το οποίο οι δημιουργοί εμπνεύστηκαν για να χτίσουν αυτό της Ωραίας Κοιμωμένης στη Eurodisney. Αφού ταξίδεψε και ταξίδεψε μέσα στα χιόνια και τα δάση, συνάντησε το πελώριο Κάστρο να ξεπροβάλλει ανάμεσα στα βουνά. "Είναι πραγματικά υπέροχο!", αναφώνησε καθώς περνούσε από την μεγάλη πύλη της εισόδου, έπειτα χάθηκε μέσα στους άδειους διαδρόμους ελπίζοντας πως θα έβρισκε τους ήρωες των παραμυθιών. Τότε όμως συνέβη κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο: τόση ήταν η ομορφιά του Κάστρου που ενώ δεν υπήρχε ψυχή μέσα, η ίδια έβαζε με τη φαντασία της έναν – έναν τους ήρωες των αγαπημένων της παραμυθιών και τους έβλεπε να ζωντανεύουν μπροστά της και να κινούνται στους χώρους του Κάστρου.
"Τι όμορφη εμπειρία!", αναφώνησε βγαίνοντας από το Κάστρο. Όταν λίγες μέρες αργότερα επέστρεψε στο σπίτι της, διηγήθηκε στα άλλα στολίδια την ιστορία της με κάθε λεπτομέρεια, και κατάλαβε πως τα παραμύθια ζωντανεύουν καλύτερα στην φαντασία μας παρά στην απομίμηση.
Και από τότε έχει να το λέει πώς έζησε τις πιο παραμυθένιες χριστουγεννιάτικες διακοπές της ζωής της.
