ΈΝΑ ΝΕΡΟΚΑΡΔΑΜΟ που ζούσε κάποτε σε ένα μανάβικο είχε την κακή συνήθεια να υπερηφανεύεται για τη δύναμή του.
Μια μέρα, εκεί που τα φρούτα και λαχανικά είχαν μαζευτεί για να παίξουν ποδόσφαιρο, έτυχε να του ζητήσουν να μεταφέρει μια μεγάλη πέτρα για να τη χρησιμοποιήσουν για δοκάρι, πιστεύοντας πως ήταν ο πιο δυνατός.
Το νεροκάρδαμο πάλι, δυσκολεύτηκε πολύ και ίδρωσε, δίχως να καταφέρει να κουβαλήσει την κοτρόνα ούτε μισό μέτρο. Όταν τα άλλα φρούτα και λαχανικά κατάλαβαν τι είχε συμβεί, ξέσπασαν σε γέλια και έσπευσαν να το βοηθήσουν. Έτσι αυτό πείσμωσε και βάλθηκε τις επόμενες μέρες να τους αποδείξει πως ήταν όντως ο πιο δυνατός στον κήπο.
Πήγε λοιπόν την αμέσως επόμενη μέρα και αγόρασε βάρη. Αφού γυμνάστηκε καλά καλά στάθηκε μπροστά στα άλλα φρούτα και λαχανικά και τους έκανε «ποντίκι» με τα μπράτσα του. Αυτά, όπως ήταν φυσικό, ξέσπασαν σε γέλια, περνώντας τον για φαντασμένο.
Τότε αυτό, που πείσμωσε ακόμη περισσότερο, σκέφτηκε να μετατρέψει το μανάβικο σε γυμναστήριο. Έτσι και έγινε. Μετέφερε σε αυτό ελεύθερα βάρη, πάγκους και μηχανήματα και το έκανε να μοιάζει με σωστό γυμναστήριο. Ύστερα πλακώθηκε στη γυμναστική για να εντυπωσιάσει τα άλλα φρούτα και λαχανικά, τα οποία έμειναν να απορούν.
Όταν κάποια στιγμή τους έκανε επίδειξη άρσης βαρών, αυτά έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Αυτός πάλι, σήκωσε μια μπάρα γεμάτη πλαστικά βαρίδια όσο πιο ψηλά μπορούσε, ύστερα σφίχτηκε για να την κρατήσει για όσο περισσότερο χρόνο μπορούσε. Βλέποντάς τον να δυσκολεύεται, τα άλλα φρούτα και λαχανικά έτρεξαν να τον βοηθήσουν, ώσπου με τα πολλά τον κατάφεραν να αφήσει την μπάρα κάτω πριν πάθει κανένα κακό. «Εντάξει, μας έπεισες», του είπαν, όμως μόλις άφησε τη μπάρα κάτω, έσκυψε να την ξανασηκώσει. Όμως τότε, ένιωσε έναν δυνατό πόνο στη μέση και αντί για τη μπάρα, έκανε να πιάσει ένα μπαστούνι για να στηριχτεί μην πέσει κάτω ξερός.
«Οι παππούδες χρειάζονται τη μαγκούρα», του είπαν τα άλλα φρούτα και λαχανικά και λύθηκαν στα γέλια. Αυτός πάλι, έγινε κατακόκκινος από ντροπή με το πάθημά του.
Από τότε το πήρε απόφαση να μην ξαναυπερηφανευτεί για τη δύναμή του, παρά μόνο να γυμνάζεται με υπομονή χωρίς πολύ θόρυβο.
