EΝΑ ΚΟΥΚΑΜΕΛΟΝ κάποτε με καταγωγή το μακρινό Μεξικό έμοιαζε πολύ με καρπούζι, όμως ήταν τόσο μα τόσο μικροσκοπικό που τα άλλα φρούτα και λαχανικά του κήπου συνέχεια το πείραζαν. «Γιατί να μην είμαι και γω ψηλός σαν το καρπούζι», αναρωτιόταν αυτό, και κάθε φορά που κάποιος του έλεγε κάτι για το ύψος του, έβαζε τα κλάματα. Έτσι κι αυτό, έμενε χωρίς φίλους, αφού πίστευε πως όλοι ήθελαν να το κοροϊδέψουν.
Ώσπου μια μέρα, έτυχε να βρεθεί στο δρόμο του το ίδιο το καρπούζι. Τόσο ψηλό και μεγαλόσωμο που ήταν μπροστά στο κουκαμέλον, ούτε καν το πρόσεξε, με αποτέλεσμα κατά λάθος να σκοντάψει και να πέσει πάνω του. «Μα... δε σε είδα!», είπε το καρπούζι στο κουκαμέλον για να δικαιολογηθεί. «Πως να με δεις, αφού μπροστά σου είμαι μια σταλιά...», είπε αυτό και κατέβασε τα μούτρα. Μόλις το καρπούζι κατάλαβε τη στενοχώρια του, του ζήτησε αμέσως συγγνώμη. Για να επανορθώσει μάλιστα το προσκάλεσε στην αυριανή του προπόνηση στο μπάσκετ.
Το κουκαμέλον δέχθηκε την πρόσκληση από ευγένεια, αναρωτήθηκε όμως πολύ αν θα πρέπει να πάει ή όχι. «Είναι δυνατόν να παίξουμε ποτέ μαζί μπάσκετ σοβαρά σαν φίλοι, όταν εγώ μπροστά του είμαι μια σπιθαμή;», σιγομουρμούρισε το ίδιο βράδυ καθώς έπαιρνε τον αέρα του στον κήπο. Μια κουκουβάγια όμως, που βρέθηκε σε ένα κοντινό δέντρο, άκουσε τον ψίθυρό του και πέταξε κοντά του να του μιλήσει.
«Η δύναμη μιας φιλίας είναι στις διαφορές, και όχι στις ομοιότητες. Πήγαινε λοιπόν αύριο, κι αν δεις πως ο φίλος σου εκμεταλλεύεται το ύψος του, να πάρεις σκάλα για να τον φτάσεις», του είπε, και πέταξε μακριά.
Και έτσι το καλό μας κουκαμέλον βρήκε το θάρρος την επόμενη μέρα να πάει να βρει το καρπούζι για προπόνηση μπάσκετ, κουβαλώντας μια σκάλα. Μόλις έφτασε όμως στο γήπεδο, απόρησε πολύ με αυτό που είδε, αφού δίπλα στη μεγάλη μπασκέτα στην οποία προπονούνταν το καρπούζι βρισκόταν και μια μικρότερη, ό,τι πρέπει για το ύψος του.
«Χαίρομαι πολύ που ήρθες, γιατί κουράστηκα πολύ για να τη φέρω από την αποθήκη!», του είπε το καρπούζι μόλις το είδε. «Τη σκάλα όμως τι τη θες;», το ρώτησε. Το κουκαμέλον χάρηκε πολύ μόλις κατάλαβε τι είχε συμβεί. «Είπα να τη φέρω αν χρειαστεί να κάνουμε κάρφωμα!», είπε στο καρπούζι, και τα δυο τους έβαλαν τα γέλια. Έπειτα άρχισαν να προπονούνται μαζί, και το καρπούζι έβαλε τα δυνατά του ώστε να διδάξει στο μικροσκοπικό κουκαμέλον όλα τα μυστικά του μώάσκετ: πώς να ρίχνει βολή, πού να στέκεται για να ρίξει τρίποντο, ακόμη και το πώς να κάνει κάρφωμα.
«Είστε τόσο διαφορετικοί κι όμως τόσο όμοιοι!», είπαν τα άλλα φρούτα και λαχανικά μόλις τους είδαν μαζί στην ίδια ομάδα μετά από μέρες, σε αγώνα μπάσκετ στον κήπο. Και πράγματι οι δυο τους είχαν τόσο μεγάλη αρμονία στις κινήσεις τους, που φαίνοταν σαν να γνώριζε από πριν ο ένας τις κινήσεις του άλλου. Και έτσι δε φάνηκε σε κανέναν περίεργο που η ομάδα τους κέρδισε με μεγάλη διαφορά, και τα άλλα φρούτα και λαχανικά καταχειροκρότησαν τη μεταξύ τους συνεργασία.
Από τότε οι δυο τους έγιναν φίλοι κολλητοί, και βοηθούν ο ένας τον άλλο στα εύκολα και στα δύσκολα.
