ΜΙΑ ΨΕΥΤΙΚΗ ΜΥΤΗ ΚΑΠΟΤΕ είχε την κακή συνήθεια να βλέπει τα άλλα καρναβαλικά είδη "αφ' υψηλού". Αυτά πάλι καθ' όλου σημασία δεν της έδιναν, αφού θεωρούσαν πως είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της.
Ώσπου κάποια στιγμή λίγο πριν την μεγάλη παρέλαση, ήρθε η ώρα τα καρναβαλικά είδη να τοποθετηθούν πάνω στο άρμα. Έτσι η μύτη ζήτησε να μπει στην κορυφή του άρματος, στο οποίο βρίσκονταν ένα άγαλμα του βασιλιά καρνάβαλου. "Μα που ακούστηκε μύτη πάνω απ' τα μαλλιά και το καπέλο;", τη ρώτησαν τα άλλα καρναβαλικά είδη και απέρριψαν αμέσως την ιδέα της. Έπειτα ανέβηκαν στο άρμα και ξεκίνησαν την παρέλαση, η οποία σύντομα θα έφτανε στην πλατεία της πόλης.
Λίγο πιο κάτω όμως, τα άρματα κόλλησαν σε κίνηση, και έτσι η ψεύτικη μύτη βρήκε την ευκαιρία να σκαρφαλώσει και να καθίσει στην κορυφή του αγάλματος, πάνω απ' το καπέλο. Τα άλλα καρναβαλικά είδη ούτε που την κατάλαβαν, αφού ήταν απασχολημένα με την παρέλαση.
Έτσι, όταν κάποια στιγμή τα άρματα ξεκόλλησαν από την κίνηση και συνέχισαν να παρελαύνουν, το κοινό ξέσπασε σε γέλια μόλις είδε τη μύτη στην κορυφή του βασιλιά καρνάβαλου. "Μας κοροϊδεύουν;", αναρωτήθηκαν τα καρναβαλικά είδη καθώς στο άρμα έφτανε στην πλατεία, όπου τους περίμενε η κριτική επιτροπή που θα έδινε το βραβείο καλύτερου άρματος.
Τότε κοίταξαν ψηλά στην κορυφή του άρματος και είδαν τη μύτη, η οποία είχε στρογγυλοκάτσει πάνω στο καπέλο και κοιτούσε τους θεατές "αφ' υψηλού". "Κατέβα γρήγορα κάτω!", της είπαν για δεύτερη φορά αυστηρά, μα αυτή δεν έλεγε να το κουνήσει ρούπι.
Έτσι λοιπόν ζήτησαν από ένα ψεύτικο μουστάκι να πάει να κάτσει ακριβώς από κάτω της, και από ένα ζευγάρι γυαλιά, μια περούκα και ένα καπέλο να κάτσουν ακριβώς από πάνω της, ώστε να φαίνεται σαν ένας δεύτερος καρνάβαλος να κάθεται στο καπέλο του πρώτου. Η κριτική επιτροπή ενθουσιάστηκε πολύ μόλις το είδε και έτσι, συνεχάρη την ομάδα για τη φαντασία της και της έδωσε βραβείο.
"Αν δεν ήμουν εγώ να βλέπω τους άλλους αφ' υψηλού δεν θα κερδίζαμε ποτέ βραβείο", είπε η μύτη μόλις το καρναβάλι τελείωσε και κόμπασε για το κατόρθωμά της.
"Αν δεν ήμασταν εμείς να σου βάλουμε τα γυαλιά ακόμη θα γελούσαν οι θεατές μαζί σου", της είπαν αυτά πίσω.
Αυτή πάλι, έγινε κόκκινη από ντροπή, αφού κατάλαβε πως με το να βλέπει τους άλλους αφ' υψηλού δεν κέρδιζε τίποτα παρά μόνο γέλια και περιφρόνηση.
