ΕΝΑ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΑΥΓΟ ΚΑΠΟΤΕ μπέρδεψε τις γιορτές και νόμιζε ότι ήταν Πάσχα, ενώ κόντευε Πρωτοχρονιά. "Δεν μπορώ να περιμένω την ώρα που θα σουβλίσουμε το αρνί", έλεγε στα άλλα αβγά στο καλαθάκι, τα οποία παραξενεύτηκαν πολύ, χωρίς όμως να καταλάβουν τι εννοούσε. Έτσι δεν βρέθηκε κανένας να του πει ότι έχουμε Χριστούγεννα αντί για Πάσχα.

Έτσι κι αυτό περίμενε την ώρα και την μέρα που η νοικοκυρά θα έπαιρνε τα αυγά από το καλάθι για να τα βάψει. Περίμενε, περίμενε, όμως αυτή πουθενά να φανεί. Πάνω στην ανυπομονησία του, έριξε ένα σάλτο και πήδηξε από το καλαθάκι για να πάει να ετοιμαστεί. "Άσε τους άλλους να περιμένουν", είπε, και συνέχισε "εγώ θα ετοιμαστώ μόνο μου".

Έψαξε τα ντουλάπια για να βρει την βαφή, όμως δεν την βρήκε πουθενά. "Δεν πειράζει, αφού δεν με βάφει η νοικοκυρά, θα διαλέξω εγώ το χρώμα μου φέτος", είπε και έκλεισε το ντουλάπι. Έπειτα άρχισε να ψάχνει και τα υπόλοιπα ντουλάπια, ώσπου σε ένα από αυτά βρήκε ένα πινέλο και νερομπογιές. Τα πήρε και πήγε στον νιπτήρα του μπάνιου. Μπροστά στον καθρέφτη, ανακάτεψε τις νερομπογιές με νερό και με το πινέλο άρχισε να βάφεται κόκκινο. Αφού τελείωσε, ξέπλυνε το πινέλο και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη: ήταν πανέτοιμο... για το Πάσχα.

Αφού τα μάζεψε όλα, πήγε στο τζάκι στο σαλόνι για να περιμένει, όπου τα φώτα ήταν σβηστά και δύσκολα θα το έβλεπαν τα άλλα αβγά. Εκεί είδε δυο μεγάλες, κατακόκκινες κάλτσες κρεμασμένες από το τζάκι. Όμως καθώς τις πλησίαζε να δει τι έχουν μέσα ακούστηκε ένας θόρυβος, ο οποίος το παραξένεψε. "Η νοικοκυρά θα είναι", σκέφτηκε, "θα γυρνάει από την Ανάσταση".

Μόλις λίγα λεπτά και μέσα από το τζάκι είδε έναν αξιαγάπητο στρουμπουλό γεράκο με άσπρα μούσια και μαλλιά να σκαρφαλώνει για να κατέβει. Αφού τον κοίταξε καλά καλά και θαμπώθηκε από την κόκκινη στολή του, κατάλαβε πως ήταν ο Άι Βασίλης, και πως είχε έρθει για να γεμίσει τις κάλτσες με δώρα. Πάνω στον πανικό του έκανε γρήγορα να κρυφτεί πίσω από τα κούτσουρα που είχε αφήσει η νοικοκυρά δίπλα στο τζάκι. Όμως ο Άι Βασίλης το είδε, και όπως είναι φυσικό, ξέσπασε σε γέλια. Του είπε: "Βρε κοίτα να δεις σε αυτό το σπίτι, που μπερδεύτηκαν και έβαψαν τα αβγά κόκκινα για... τα Χριστούγεννα!"

Το αυγό, που ήταν ήδη βαμμένο με κόκκινη νερομπογιά, έγινε κατακόκκινο και από ντροπή. Κρατήθηκε όμως να μην πει τίποτα. Ο Άι Βασίλης τοποθέτησε ήσυχα ήσυχα τα δώρα στις κάλτσες, ύστερα έφυγε από την καμινάδα όπως ήρθε. Καθώς όμως σκαρφάλωνε, του έπεσε στο τζάκι το κόκκινο σκουφί.

"Πω πω ρεζίλι που έγινα στον Άι Βασίλη", είπε το αυγό. "Μα να νομίσω πως έρχεται το Πάσχα ενώ κοντεύει Πρωτοχρονιά;". Έπειτα όμως πάλι του μπήκε η περιέργεια να δει τι δώρα είχε βάλει ο Άι Βασίλης στις κάλτσες. Δεν πρόλαβε να τις ανοίξει, και ένας ήχος ακούστηκε, σαν κάποιος να ερχόταν από την κουζίνα. Ήταν τα άλλα αυγά, τα οποία είχαν ανησυχήσει που έλειπε τόσες ώρες και άρχισαν να ψάχνουν να το βρουν.

Τότε αυτό σκέφτηκε να βάλει το σκουφί του Άι Βασίλη για να δικαιολογηθεί. "Αυτό που δεν ξέρετε για μένα είναι ότι... είμαι ο Άι Βασίλης και ήρθα για να σας φέρω τα δώρα σας!", είπε μόλις τα είδε χωρίς να το πολυσκεφτεί.

Αυτά τότε του απάντησαν: "Δεν είσαι ο Άι Βασίλης, γιατί δεν έχεις άσπρα μούσια και μαλλιά σαν αυτόν, παρά μόνο βάφτηκες κόκκινο για να μας ξεγελάσεις", και με αυτά τα λόγια ξέσπασαν σε γέλια.

Τόση ήταν η ντροπή του αυτή τη φορά που έβαλε τα κλάματα και από το κλάμα ξέβαψε η κόκκινη νερομπογιά. Με τα πολλά έγινε όπως πρώτα. Όμως τα γέλια και το κλάμα ακούστηκαν τόσο δυνατά που η νοικοκυρά ξύπνησε και αφού έβαλε τις παντόφλες της, πήγε στο σαλόνι για να δει από που ερχόταν η φασαρία. "Καλέ, τα αυγά! Κάποιος τα πήρε από την κουζίνα και τα έφερε στο τζάκι", είπε αυτή. Βλέποντας όμως τις κάλτσες γεμάτες δώρα συμπλήρωσε με ενθουσιασμό: "Ο Άι Βασίλης ήταν!".

 Έπειτα πάλι έβαλε τα αυγά πίσω στο καλάθι στην κουζίνα, όπου και αυτά περίμεναν υπομονετικά την ώρα τους το Πάσχα χωρίς να βγάλουν τσιμουδιά.

ΕΝΑ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΟ ΚΑΠΟΤΕ αγαπούσε πολύ το μέλι. Εκεί που βρισκόταν μαζί με τα άλλα μελομακάρονα σε μια μεγάλη πιατέλα στο σαλόνι, το είχε καταβροχθίσει όλο και σταματημό δεν είχε. "Μου αρέσει πολύ η γλύκα του, αλλά εδώ που τα λένε, γι' αυτό με λένε μελομακάρονο", έλεγε τους κουραμπιέδες που βρίσκονταν στην διπλανή πιατέλα.

Αφού λοιπόν η πιατέλα στέγνωσε καλά καλά από μέλι και δεν έμεινε ούτε σταγόνα, το μελομακάρονο σκέφτηκε να απλώσει στη διπλανή πιατέλα με τους κουραμπιέδες, η οποία ήταν γεμάτη ζάχαρη. Όμως αυτοί μόλις το είδαν, δεν το άφησαν να κάνει ούτε βήμα: "Γι' αυτό σε λένε μελομακάρονο, όπως είπες, γιατί προτιμάς το μέλι από την ζάχαρη".

Αυτό το προσπάθησε μια, το προσπάθησε δυο, αλλά δεν το κατάφερε. Όταν με την τρίτη κατάφερε να πιάσει λίγη ζάχαρη και να τη γευτεί, διαπίστωσε πως δεν συγκρινόταν με τίποτα με το αγαπημένο του μέλι. Έτσι, σκέφτηκε να πάει στην κουζίνα για να γυρέψει το βαζάκι. 

Αφού περπάτησε αρκετά, έφτασε σε μια μεγάλη κατσαρόλα, την οποία είχε ξεχάσει η σπιτονοικοκυρα, και μέσα της μακαρόνια να σιγοβράζουν. Το μελομακάρονο, που πρώτη φορά στην ζωή του έβλεπε κάτι τέτοιο, σκέφτηκε να τα δοκιμάσει. "Πάρα πολύ νόστιμα", σκέφτηκε, "θα μπορούσα να φάω όλη την κατσαρόλα, αν μόνο είχαν τη γλύκα του μελιού!"

Έπειτα βγήκε από την κατσαρόλα και έψαξε στο ντουλάπι, όπου βρήκε ένα μεγάλο βαζάκι με μέλι. Αφού το άνοιξε, το έσυρε ως την κατσαρόλα και περιέλουσε τα μακαρόνια με μέλι. "Τώρα μπορώ να συνδυάσω τη γλύκα του μελιού με τη νοστιμάδα των μακαρονιών!", σκέφτηκε.

Έπειτα βούτηξε μέσα στα μακαρόνια, τα οποία πλέον επέπλεαν μέσα στο μέλι. Μόλις όμως τα δοκίμασε, το έπιασε μεγάλη αηδία, αφού το μέλι είχε αρχίσει να διαλύεται στο νερό και τα μακαρόνια είχαν ποτίσει από την γεύση του. Αυτό πάλι άρχισε να βουλιάζει μέσα στο πηχτό υγρό και να πιάνεται από τα μακαρόνια, τα οποία ανακατώνονταν μέσα στο νερό. "Θεέ μου, θα πνιγώ!", άρχισε να φωνάζει, αλλά κανένας δεν το άκουγε.

"Βρε κοίτα να δεις... ένα μελομακάρονο!", αναφώνησε ο σπιτονοικοκύρης μόλις είδε την κατσαρόλα που είχε ξεχάσει. "Και τα μακαρόνια μου γεμάτα μέλι... απίστευτο! Τρώγονται άραγε αυτά τώρα;", αναρωτήθηκε και έπειτα άπλωσε το χέρι του για να σώσει το μελομακάρονο. Αφού το έβγαλε από την κατσαρόλα, το άφησε να στεγνώσει και έπειτα το περιέλουσε με μέλι για να δυναμώσει.

"Καλύτερα να μην τα δοκιμάσω...", είπε για τα μακαρόνια με μια αηδία στο πρόσωπό του, και έπειτα τα έριξε στον νεροχύτη να στεγνώσουν, κι από κει στα σκουπίδια. Και το καλό μας μελομακάρονο; Αφού λοιπόν κατάλαβε πως κάποια πράγματα δεν συνδυάζονται όσο κι αν μας αρέσουν, επέστρεψε πίσω στην πιατέλα με τα άλλα μελομακάρονα όπου και τους διηγήθηκε το πάθημά του στάζοντας μέλι.