ΜΙΑ ΥΔΡΟΓΕΙΟΣ ΣΦΑΙΡΑ κάποτε είχε μεγάλη αγάπη για τη γεωγραφία. Μπορούσε να θυμάται απ' έξω όλα τα ονόματα των χωρών και των πόλεων, καθώς και ονόματα ποταμών, βουνών και νησιών, ηπείρων και ωκεανών, και όλα τα σχολικά είδη στην τάξη τη θαύμαζαν πολύ για αυτό. Ωστόσο κάθε φορά που έφερνε η δασκάλα χάρτη στην τάξη και τη σήκωνε να τους δείξει πού βρίσκεται το καθετί, αυτή ένιωθε άβολα και έδειχνε άλλα αντ' άλλων.
"Και τώρα θα μας πει η υδρόγειος σφαίρα που είναι η πιο καλή μαθήτρια, πού βρίσκεται η Μεσόγειος Θάλασσα", είπε μια μέρα η δασκάλα, φέρνοντας στην τάξη ένα μεγάλο χάρτη της γης. Η σφαίρα στην αρχή ενθουσιάστηκε, έπειτα όμως άρχισε να νιώθει για ακόμα μια φορά άβολα. Τις τελευταίες μέρες δε είχε μάθει απ' έξω τόσα πολλά ονόματα θαλασσών και ωκεανών που κάπου είχε αρχίσει να μπερδεύεται. Έτσι λοιπόν, κοίταξε καλά καλά το χάρτη και αφού σκέφτηκε λίγο τι θα μπορούσε να σημαίνει η λέξη "Μεσόγειος", έδειξε στη μέση του χάρτη, δηλαδή στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Τα σχολικά είδη στην τάξη ξέσπασαν κατευθείαν σε γέλια μόλις κατάλαβαν ότι τα είχε μπερδέψει. Αυτή πάλι, έγινε κατακόκκινη από ντροπή. "Τα έκανα θάλασσα", σκέφτηκε, και απογοητευμένη κάθισε στο έδρανό της χωρίς να πει ούτε μισή κουβέντα παραπάνω. Στο διάλειμμα η δασκάλα προσπάθησε να την ενθαρρύνει και της εξήγησε πως ήταν πολύ καλή στη γεωγραφία, και πως ήταν αναμενόμενο κάποια στιγμή να μπερδευτεί.
Όταν η σφαίρα όμως γύρισε σπίτι, την πήραν τα κλάματα. "Τι υδρόγειος σφαίρα είμαι εγώ, που μπερδεύω τις Θάλασσες με τους Ωκεανούς", σκέφτηκε. Έπειτα πάλι όμως το μάτι της έπεσε πάνω σε ένα βιβλίο γεωγραφίας με πανέμορφους χάρτες σαν ζωγραφιές, που έδειχναν τα βουνά, τους ποταμούς και τις πεδιάδες της γης. Αυτή το πήρε και πήγε να το διαβάσει κοντά στο παράθυρο ώστε να μπορεί να απολαμβάνει τη θέα. Εκεί όμως είδε μια κουκουβάγια να κάθεται στα κλαδιά ενός δέντρου, και σκέφτηκε να τη ρωτήσει: "Καλή μου κουκουβάγια, αγαπώ πολύ την γεωγραφία, ωστόσο κάθε φορά που η δασκάλα με σηκώνει στον πίνακα απ' την ντροπή μου τα θαλασσώνω".
"Καθρέφτη χρειάζεσαι, λοιπόν, όχι βιβλίο", της είπε αυτή. Τότε πέταξε μακριά, και την άφησε να το σκεφτεί.
Η υδρόγειος, που δεν περίμενε τέτοια απάντηση, προβληματίστηκε πολύ. Έπειτα πήγε μπροστά στον καθρέφτη και παρατήρησε πως όλα όσα ήθελε να μάθει για τη γη, μπορούσε να τα δει και να τα διαβάσει στο είδωλό της στον καθρέφτη, στο οποίο φαίνονταν ξεκάθαρα και με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια όλα τα ονόματα των χωρών, των πόλεων, των βουνών και των ποταμών, των πεδιάδων και των θαλασσών με την παραμικρή λεπτομέρεια.
"Μπράβο σου, έχεις αποκτήσει... αυτογνωσία!", της είπε η δασκάλα την επόμενη μέρα στο σχολείο που τη σήκωσε να δείξει στα άλλα σχολικά είδη τις χώρες της Ασίας, και αυτά ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Από εκείνη τη μέρα δε βρέθηκε ούτε μια φορά που η καλή μας σφαίρα να ξαναμπερδευτεί στη γεωγραφία.
Φήμες λένε μάλιστα, πως όταν μεγάλωσε, άρχισε να ταξιδεύει στα πιο απίστευτα μέρη της γης, για να γνωρίσει καλύτερα όλα αυτά για τα οποία διάβαζε όλα αυτά τα χρόνια στους χάρτες.
