ΕΝΑΣ ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ κάποτε σε ένα μανάβικο αγαπούσε πολύ να τραβάει την προσοχή των άλλων φρούτων και λαχανικών. Όσο όμως του άρεσε να τον θαυμάζουν και να τον αναγνωρίζουν όπου πήγαινε, άλλο τόσο τα άλλα φρούτα τον θεωρούσαν φαντασμένο και τον απέφευγαν. Έτσι μια μέρα αυτός, σε μια τελευταία προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή τους, τους ανακοίνωσε το μεγάλο του όνειρο: θα γινόταν ηθοποιός!
Τα φρούτα και τα λαχανικά του μανάβικου ξαφνιάστηκαν από την ιδέα, αφού ποτέ δεν τους είχε τύχει να βρεθεί ανάμεσά τους κάποιος τόσο ταλαντούχος. Επιπλέον τίποτα στο μανάβικο δεν θύμιζε Θέατρο, αφού οι τοίχοι του ήταν γκρίζοι και σε κάθε γωνία του βρίσκονταν τελάρα, κουτιά και πεταμένα χαρτιά.
"Δεν πιστεύετε στο ταλέντο μου, όμως εγώ μέχρι το βράδυ θα σας αποδείξω πόσο λάθος κάνετε", τους είπε."Το μόνο που θέλω από εσάς είναι να βγείτε μια βόλτα να πάρετε τον αέρα σας και να επιστρέψετε μόλις πέσει ο ήλιος".
Έτσι και έγινε. Γεμάτα περιέργεια, τα άλλα φρούτα και λαχανικά του μανάβικου δέχθηκαν την πρόκληση του μαϊντανού. Νωρίς το απόγευμα βγήκαν να πάρουν τον αέρα τους, και περίμεναν υπομονετικά να πέσει ο ήλιος. Επιστρέφοντας στο μανάβικο, αντίκρισαν ένα απρόσμενο θέαμα: οι τοίχοι του κτιρίου είχαν βαφτεί μαύροι, και πάνω από την είσοδο βρισκόταν μια φωτεινή επιγραφή με τίτλο: "Θέατρο Τέχνης Μαϊντανού".
Γεμάτα ενθουσιασμό μπήκαν στην αίθουσα, η οποία είχε γίνει αγνώριστη: την θέση των τελάρων και των κουτιών είχαν πάρει αναπαυτικά καθίσματα, ενώ στο βάθος υπήρχε μια μεγαλειώδης θεατρική σκηνή από γυαλιστερό ξύλο και μια κόκκινη κουρτίνα να κρύβει τα παρασκήνια. Πάνω της βρισκόντουσαν μικρόφωνα, καθώς και προβολείς στο ταβάνι για φωτισμό. Τίποτε δεν θύμιζε πως το δωμάτιο αυτό ήταν κάποτε μανάβικο.
Τα φρούτα και τα λαχανικά με μεγάλη ανυπομονησία κάθισαν στις θέσεις, και περίμεναν τον μαϊντανό να τους παρουσιάσει το θέαμα που τους είχε υποσχεθεί. Αφού κάθισε και ο τελευταίος, τα φώτα χαμήλωσαν και οι προβολείς στράφηκαν πάνω στην κόκκινη κουρτίνα. Αυτή τραβήχτηκε για να αποκαλύψει τον μαϊντανό, ο οποίος είχε βάλει άσπρη μπογιά στο πρόσωπό του για να μοιάζει με κανονικό ηθοποιό. Κατενθουσιασμένα, τα φρούτα και τα λαχανικά άρχισαν να χειροκροτούν.
Με τους προβολείς όλους πάνω του, ο μαϊντανός βημάτισε μέχρι τη μέση της σκηνής. "Επειδή δεν βρήκα άλλον ταλαντούχο σαν εμένα για να συνεργαστώ, σκέφτηκα να σας πω μόνος μου ένα ποίημα", τους είπε.
Τα άλλα φρούτα και λαχανικά τον περίμεναν με κομμένη την ανάσα. Αυτός πάλι, ένιωσε να του κόβονται τα πόδια, αφού είχε σπαταλήσει όλο τον χρόνο στο να μετατρέψει το μανάβικο σε Θέατρο και δεν είχε καν μάθει καλά καλά τα λόγια. Πρώτη του φορά ανέβαινε σε θεατρική σκηνή, και ένιωσε να τον λούζει κρύος ιδρώτας. Όταν μετά από λίγη ώρα κατάφερε να πει την πρώτη πρόταση, η φωνή του ακούστηκε τόσο άσχημη και τσιριχτή που άλλα φρούτα τρόμαξαν και άλλα ξέσπασαν σε γέλια.
Τον άφησαν καλά καλά να πει το ποίημα, έπειτα τον χειροκρότησαν περιπαιχτικά. Αυτός ντράπηκε τόσο που άρχισε να τρέχει για να κρυφτεί. Οι ντομάτες πρώτες πρώτες λοιπόν σηκώθηκαν από τα καθίσματα, σκαρφάλωσαν στη σκηνή και τον πήραν στο κυνήγι.
Την επόμενη μέρα, και αφού κατάλαβε πως είχε γίνει παντελώς ρεζίλι, για να επανορθώσει ξαναέβαψε τους τοίχους του μανάβικου όπως ήταν και κατέβασε την επιγραφή από την πόρτα. Τα καθίσματα όμως και την θεατρική σκηνή που με τόσο κόπο είχε στήσει τα άφησαν εκεί, αφού όλοι μαζί με πρώτο τον μαϊντανό συμφώνησαν να δουλέψουν σκληρά για να ανεβάσουν θεατρική παράσταση με θέμα την χορτοφαγία.
