EΝΑ ΠΑΣΤΙΝΑΚΙ κάποτε σε ένα μανάβικο αγαπούσε πολύ τα γλυκά του ζαχαροπλαστείου, μα περισσότερο απ' όλα αγαπούσε τις πάστες. "Ας αρχίσουμε από το επιδόρπιο!", έλεγε στα άλλα φρούτα και λαχανικά κάθε φορά που καθόντουσαν παρέα για φαγητό, και πήγαινε κατευθείαν στο ψυγείο για να φέρει το κουτί με τις πάστες πριν καν τελειώσουν αυτά το κυρίως πιάτο. Έπειτα τις έκανε μια χαψιά ώστε να μην προλάβει άλλος να φάει.
"Πρέπει να μάθεις να αντιστέκεσαι... δεν είναι ωραίο να μας αφήνεις και να πηγαίνεις κατευθείαν στο γλυκό!", του είπε μια μέρα η φράουλα, η οποία και αυτή αγαπούσε πολύ την σοκολάτα αλλά προσπαθούσε να μην παρασυρθεί. Και έτσι, του έφερε ως παράδειγμα το ξαδελφάκι του το καρότο, το οποίο έκανε υγιεινή διατροφή και ήξερε να αντιστέκεται στους πειρασμούς.
"Πως να αντισταθώ όταν στο ψυγείο έχουμε πάστα ΠΟΝΤΙΚΑΚΙ!", είπε το παστινάκι στα άλλα φρούτα και λαχανικά, και έτρεξε να φέρει τις πάστες πριν καν αυτά τελειώσουν το φαγητό τους. Άφησε μπροστά τους ένα κουτί με πεντανόστιμες, λαχταριστές πάστες από σοκολάτα σε σχήμα ποντικάκι και έπεσε με τα μούτρα να τις καταβροχθίσει.
"Κάτι πρέπει να γίνει με το παστινάκι", είπε μια μέρα το σέλινο, το οποίο πάντα έτρωγε μικρές ποσότητες και απέφευγε τα πολλά γλυκά. Τα άλλα φρούτα και λαχανικά συμφώνησαν μαζί του. Έτσι λοιπόν, για να το συνετίσουν, αποφάσισαν να του κάνουν πλάκα: πήγαν και αγόρασαν ένα κουτί από ζαχαροπλαστείο, αλλά αντί να βάλουν πάστες ποντικάκι μέσα για τις οποίες τρελαινόταν, έβαλαν μέσα κουρδιστά ποντικάκια τα οποία αγόρασαν σε παιχνιδάδικο.
Όταν ήρθε η ώρα να κάτσουν στο τραπέζι, ζήτησαν από το παστινάκι να τους φέρει κατευθείαν το κουτί. "Σήμερα λέμε να αρχίσουμε με το επιδόρπιο. Θέλεις να φέρεις εσύ τις πάστες; Θέλουμε όμως να μην το ανοίξεις πριν το αφήσεις στο τραπέζι μας.", του είπαν αυτά.
"Σύμφωνοι!", είπε το παστινάκι και έτρεξε στην κουζίνα. Τόση όμως ήταν η χαρά του που παράκουσε τα άλλα φρούτα και λαχανικά, και άνοιξε το κουτί πριν καλά καλά το βγάλει από το ψυγείο. Η κουζίνα γέμισε λογής λογής μικρά κουρδιστά ποντικάκια - τα οποία έτρεχαν από την μια γωνιά στην άλλη.
Και έτσι, το καλό μας παστινάκι κατατρομαγμένο πήδηξε πάνω στο τραπέζι για να γλιτώσει. "Τρέξτε, τρέξτε, η κουζίνα γέμισε ποντίκια!", φώναξε στα άλλα φρούτα και λαχανικά, χωρίς να καταλάβει ότι επρόκειτο για κουρδιστά παιχνίδια.
"Είδες λοιπόν που πρέπει να μάθεις να αντιστέκεσαι και να περιμένεις μέχρι να έρθει η ώρα για το επιδόρπιο!", του φώναξε η φράουλα μπαίνοντας στην κουζίνα. Έπειτα και τα άλλα φρούτα και λαχανικά λύθηκαν στα γέλια. Το παστινάκι πάλι περίμενε φοβισμένο πάνω στο τραπέζι, ώσπου τα κουρδιστά ποντικάκια μετά από λίγη ώρα σταμάτησαν να κουνιούνται.
Από εκείνη τη μέρα το πάθημα του έγινε μάθημα, και δεν ξανάπλωσε το χέρι στο ψυγείο πριν την ώρα του επιδορπίου.
