ΈΝΑ ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ ΚΑΠΟΤΕ ήταν πολύ φαντασμένο και πίστευε για τον εαυτό του πως είχε την ομορφιά λουλουδιού. "Εγώ μια μέρα θα φτάσω να διακοσμώ ανθοπωλείο", έλεγε στα άλλα φρούτα και λαχανικά του κήπου.
Ώσπου λοιπόν μια μέρα, ο αγρότης του κήπου ήρθε να μαζέψει ορχιδέες από το διπλανό παρτέρι. Τότε λοιπόν το κουνουπίδι σκέφτηκε πως είχε επιτέλους βρει την ευκαιρία που ζητούσε: με μια κίνηση αναπήδησε και χώθηκε μέσα στη σακούλα. Για να σιγουρευτεί μάλιστα πως δεν θα το έπαιρνε χαμπάρι ο αγρότης, κρύφτηκε καλά κάτω από τις ορχιδέες.
Όταν λοιπόν αυτός σταμάτησε στο κοντινό ανθοπωλείο για να πουλήσει τα λουλούδια, το κουνουπίδι έριξε για ακόμη μια φορά ένα σάλτο και αναπήδησε από την σακούλα. Η υπάλληλος όμως που το είδε απόρησε πολύ: από τη μια δεν κατάλαβε πως μπήκε στο ανθοπωλείο, από την άλλη αγαπούσε πολύ τα λαχανικά και δεν ήθελε να το πετάξει. Έτσι λοιπόν το πήγε σε ένα ιδιαίτερο μέρος, σκιερό και χωρίς υγρασία, για να το προφυλάξει, αφού τα κουνουπίδια είναι πολύ ευαίσθητα λαχανικά.
Αυτό πάλι πέταξε απ' τη χαρά του που βρέθηκε σε ανθοπωλείο και πίστεψε πως επιτέλους είχε βρει αυτό που του άξιζε. Έτσι λοιπόν άρχισε να περιεργάζεται τα άλλα λουλούδια στα ράφια για να δει αν υπήρχε κάποιο να παραβγεί σε ομορφιά μαζί του. Θαύμασε πολύ το καθένα ξεχωριστά για τα όμορφά του άνθη, αλλά περισσότερο απ' όλα μαγεύτηκε απ' τα ψεύτικα λουλούδια. "Πως γίνεται και αντέχετε τόση ώρα στον ήλιο;", τα ρώτησε γεμάτο περιέργεια και κατάλαβε πως θα ήταν τα πρώτα που θα πουλιόνταν, αφού βρισκόντουσαν κοντά στο τζάμι και τα έβλεπαν πιο εύκολα οι άνθρωποι.
"Εσύ είσαι που είσαι ευαίσθητο και δεν αντέχεις!", του απάντησαν αυτά και πήραν τις θέσεις τους κοντά στη βιτρίνα του ανθοπωλείου. Έτσι λοιπόν μόλις το ανθοπωλείο άνοιξε τις πόρτες του, οι πελάτες ήρθαν και αγόρασαν πρώτα απ' τα λουλούδια κοντά στα τζάμια. "Να δεις που θα μείνουμε τελευταίοι", είπαν στο κουνουπίδι δυο ευαίσθητες μιμόζες που βρέθηκαν δίπλα του, αφού κι αυτές ήθελαν πολύ συγκεκριμένες θερμοκρασίες για να κρατήσουν τη ζωντάνια τους.
Ώσπου κάποια στιγμή ξεπουλήθηκαν όλα τα λουλούδια και το κουνουπίδι έμεινε μόνο του στο ράφι μαζί με τις μιμόζες. "Είναι άδικο να ξεπουλιούνται τα πλαστικά λουλούδια επειδή αντέχουν πιο κοντά στη βιτρίνα...", σιγομουρμούρισε το κουνουπίδι και πήγε να βάλει τα κλάματα. Τότε λοιπόν μπήκε στο ανθοπωλείο μια νοικοκυρά, η οποία πλησίασε τις μιμόζες και παρατήρησε το κουνουπίδι.
"Το βρίσκω πολύ ιδιαίτερο, αφού και τα κουνουπίδια είναι πολύ ευαίσθητα, σαν κανονικά λουλούδια!", είπε στην υπάλληλο και χωρίς πολλή σκέψη αγόρασε και το κουνουπίδι μαζί με τις μιμόζες.
Από εκείνη τη μέρα το κουνουπίδι διακοσμεί όχι το σαλόνι της, αλλά το μεγάλο καλάθι με είδη υγιεινής διατροφής που έχει στην κουζίνα της.
