Ένα ψυγείο κάποτε σε ένα νοικοκυριό δεν κρύωνε ποτέ. Όσο κρύο κι αν έκανε έξω, αλλά και μέσα στο σπίτι, αυτό πίστευε πως μπορούσε να αντέξει στις πιο χαμηλές θερμοκρασίες, και έτσι δεν φορούσε ποτέ του βαριά ρούχα. "Μα καλά... κρυώνετε;", ρωτούσε τις άλλες ηλεκτρικές συσκευές στο σπίτι, οι οποίες έκαναν συνέχεια παρέα με το καλοριφέρ για να ζεσταθούν.
Ώσπου μια μέρα του χειμώνα, κοίταξε έξω από το παράθυρο της κουζίνας και είδε τα πάντα καλυμμένα με ολόλευκο χιόνι. Οι άλλες ηλεκτρικές συσκευές ενθουσιάστηκαν τόσο που άρχισαν να φορούν χοντρές ζακέτες και πλεκτά σκουφιά και να τυλίγονται με πελώρια κασκόλ για να βγουν έξω. Το ψυγείο πάλι, πίστευε πως όλα αυτά δεν χρειάζονται, και έτσι βγήκε στο χιόνι χωρίς να το πολυσκεφτεί. Οι άλλες συσκευές τον ζήλευαν πολύ, αφού είχε μεγάλες αντοχές στο κρύο και μπορούσε να το χαρεί χωρίς να τυλιχθεί με πολλά πολλά ρούχα.
"Δεν μου χρειάζονται εμένα αυτά", είπε το ψυγείο. Έπειτα άρχισε να μαζεύει το χιόνι από κάτω με τα χέρια του, να το κάνει μπάλες και με αυτές να χτίζει χιονάνθρωπο. Αφού του έφτιαξε κορμό, του έβαλε κλαδιά για χέρια, ένα καπέλο, ένα καρότο για μύτη καθώς και ένα κασκόλ για να μην κρυώνει. Όλες οι ηλεκτρικές συσκευές καταχάρηκαν τόσο το παιχνίδι τους, που μαζεύτηκαν πίσω στο νοικοκυριό μόνο όταν πλέον το κρύο δυνάμωσε και φοβόντουσαν να καθίσουν έξω άλλο. Έπειτα πάλι, αφού τίναξαν το χιόνι από τα σκουφιά τους, τα κρέμασαν μπροστά στο τζάκι για να στεγνώσουν και κάθισαν μπροστά του για να πουν ιστορίες. Το μόνο που δεν κρέμασε σκουφί ήταν το ψυγείο, το οποίο συνέχισε να περιποιείται τον χιονάνθρωπό του έξω στο κρύο.
Την επόμενη μέρα που ξύπνησε κοίταξε από τον παράθυρο για να δει το δημιούργημά του: ο χιονάνθρωπος τον περίμενε χαμογελαστός στον χιονισμένο κήπο, όπως ακριβώς τον είχε αφήσει. Καθώς όμως κοιτούσε το παράθυρο, του ήρθε να φταρνιστεί. Οι άλλες ηλεκτρικές συσκευές κοίταξαν αμέσως το ψυγείο με περιέργεια. "Κρύωσες...;", τον ρώτησαν. Αυτό δεν απάντησε τίποτα, όμως λίγη ώρα μετά άρχισε να νιώθει αδιαθεσία.
"Λέω να ξαπλώσω, αν δεν σας πειράζει", είπε στις άλλες ηλεκτρικές συσκευές καθώς αυτές ετοιμάζονταν πάλι να βγουν στο χιόνι. Τότε όλες άρχισαν να υποψιάζονται πως το ψυγείο που την προηγούμενη μέρα είχε βγει έξω χωρίς ζακέτα και κασκόλ είχε αρρωστήσει. Έπειτα πάλι το είδαν να φταρνίζεται για ακόμη μια φορά και με το χέρι του να πιάνει το μέτωπό του. Δεν πέρασε λίγη ώρα, και το θερμόμετρο τους είπε: "Ο φίλος μας το ψυγείο σήκωσε πυρετό. Να βγείτε στο χιόνι, αλλά να προσέχετε μην κρυώσετε και εσείς!".
"Το ψυγείο σήκωσε πυρετό!", άρχισε να λέει η μια ηλεκτρική συσκευή στην άλλη. Έπειτα όλες μαζί απορούσαν πως είναι δυνατόν, ένα ψυγείο που είναι συνηθισμένο στο κρύο και στην παγωνιά, να αρρωστήσει και μάλιστα να σηκώσει πυρετό. Και έτσι, το ψυγείο πέρασε την υπόλοιπη μέρα στο κρεβάτι, κοιτάζοντας από το παράθυρό του τις άλλες συσκευές που χαίρονταν το χιόνι έξω στον κήπο. "Κρίμα που δεν μπορώ να βλέπω τον χιονάνθρωπό μου από εδώ", έλεγε το ψυγείο στενοχωρημένο.
Το βράδυ, όταν πλέον οι συσκευές μαζεύτηκαν πάλι πίσω στο σπίτι, επισκέφτηκαν το ψυγείο, το οποίο κοιμόταν από τον πυρετό στο κρεβάτι του. "Σας ζήλεψε πολύ σήμερα που ήσασταν έξω με τον χιονάνθρωπό του και αυτό έμεινε μέσα κλεισμένο στο δωμάτιο", τους είπε το θερμόμετρο.
Την επόμενη μέρα που το ψυγείο ξύπνησε, χάρηκε πολύ με αυτό που είδε στο παράθυρό του: οι άλλες ηλεκτρικές συσκευές του είχαν φέρει τον χιονάνθρωπο ακριβώς απ' έξω από το τζάμι, ώστε να του κρατάει συντροφιά για όσο θα έμενε ξάπλα. Αυτές πάλι το χαιρετούσαν απ' έξω στον κήπο και του έκαναν νοήματα για να μην νιώθει μοναξιά.
Και κάπως έτσι, το καλό μας ψυγείο πέρασε υπομονετικά τις υπόλοιπες μέρες, και μέχρι να σιγουρευτεί ότι είχε γίνει απολύτως καλά του κρατούσε συντροφιά ο χιονανθρωπός του έξω από το παράθυρό του. Μόλις έγινε καλά, φόρεσε μια χοντρή μάλλινη ζακέτα, ένα πανέμορφο πλεκτό κασκόλ και ένα σκουφί αρκετά μεγάλο για να σιγουρευτεί πως δεν θα κρύωνε καθόλου, και βγήκε έξω να απολαύσει το χιόνι. Από τότε δεν ξαναβγήκε ούτε μια φορά στο κρύο χωρίς να φοράει τα κατάλληλα ρούχα.