Μια φορά και έναν καιρό, ένα εξωτικό αχλαδόμηλο με καταγωγή τη μακρινή Ασία έτυχε να επισκεφτεί τον γνωστό μας κήπο. Το φρούτο όμως αυτό, που είχε σχήμα μήλου και χρώμα αχλαδιού, δεν έβρισκε παρέες, αφού τα φρούτα και λαχανικά του κήπου δυσκολεύονταν πολύ να καταλάβουν αν είναι μήλο ή αχλάδι.
Αφού προσπάθησε αρκετά να βρει φίλους δίχως να το καταφέρει, απογοητεύτηκε πολύ. «Ίσως φταίει που δεν μοιάζει με κανένα φρούτο», σκέφτηκε και αποφάσισε να μασκαρευτεί. Έτσι, πρώτα βάφτηκε κόκκινο απ’ την κορφή ως τα νύχια ώστε να θυμίζει μήλο, και ύστερα πήγε να βρει τα κανονικά μήλα που έπαιζαν το αγαπημένο τους παιχνίδι με το τόπι, δηλαδή «τα μήλα». Αυτά προβληματίστηκαν μόλις το είδαν, όμως το δέχτηκαν στην παρέα τους. Μετά από λίγο όμως έπιασε βροχή και οι πρώτες σταγόνες που έπεσαν πάνω του ξέβαψαν την κόκκινη μπογιά με την οποία είχε καλυφθεί. «Ένα… αχλάδι!», είπαν αυτά περιγελώντας το και αυτό ντράπηκε πολύ με το πάθημά του.
Δεν το έβαλε κάτω όμως. Μόλις του πέρασε η στενοχώρια πήρε ένα καπέλο, το οποίο φόρεσε για να κρύψει το σχήμα του, και παρουσιάστηκε ως αχλάδι μπροστά στα αχλάδια τα οποία εκείνη τη στιγμή έπαιζαν σακουλοδρομίες. Αυτά καταχάρηκαν που το είδαν και το έβαλαν στην παρέα τους, δίνοντάς του δικό του σάκο ώστε να συμμετάσχει στο παιχνίδι. Μετά από λίγο όμως, και καθώς αυτό έκανε άλματα για να φτάσει στη γραμμή τερματισμού, φύσηξε δυνατός άνεμος ο οποίος του πήρε το καπέλο, αποκαλύπτοντας το σχήμα του. «Τι γυρεύει αυτό το… μήλο αναμεσά μας;» αναρωτήθηκαν τα αχλάδια και άρχισαν να το περιγελούν.
Βλέποντας το χαμό, τριγύρω τους μαζεύτηκαν και τα άλλα φρούτα και λαχανικά του μανάβικου. Το καλό μας αχλαδόμηλο όμως αυτή τη φορά ντράπηκε τόσο που έγινε κατακόκκινο από ντροπή. «Μα τι φρούτο είναι αυτό; Μην είναι μήλο ή αχλάδι», ρώτησαν.
«Όχι δεν είμαι ούτε μήλο, ούτε αχλάδι, μα αχλαδόμηλο, και κατάγομαι από τη μακρινή Ασία», τους απάντησε το αχλαδόμηλο, βάζοντας τα κλάματα. Τότε πήρε το λόγο το κορόμηλο που ήταν ευαισθητούλι, το οποίο είπε στα άλλα φρούτα και λαχανικά: «Κρίμα να κάνουμε κάποιον να νιώθει άσχημα επειδή δεν είναι σαν εμάς». Τα φρούτα συμφώνησαν και ζήτησαν από τα μήλα και τα αχλάδια εξηγήσεις.
Αυτά κατάλαβαν το λάθος τους και ζήτησαν συγνώμη από το εξωτικό αχλαδόμηλο. Όχι μόνο το δέχτηκαν στην παρέα τους, αλλά και το χουν καμάρι τους που έγιναν φίλοι με ένα… αχλαδόμηλο, ένα φρούτο δηλαδή τόσο ξεχωριστό που δύσκολο να βρισκόταν άλλο σαν αυτό.
