ΕΝΑ ΜΠΑΛΟΝΙ ΚΑΠΟΤΕ σε ένα κατάστημα με αποκριάτικα αγαπούσε πολύ να τραβάει την προσοχή των άλλων. Τα καρναβαλικά είδη στο ράφι πάλι είχαν καταλάβει ότι έκανε διάφορα πράγματα για να το προσέχουν και έτσι απέφευγαν να του δίνουν και πολλή σημασία.
Ώσπου μια μέρα, λίγο πριν το καρναβάλι, μια υπάλληλος πήρε βαθιές ανάσες και το φούσκωσε, έπειτα το τοποθέτησε δίπλα στην πόρτα για να καλωσορίσει τους πελάτες του μαγαζιού. Μαζί με αυτό φούσκωσε και καμιά δεκαριά ακόμη μπαλόνια, σε διάφορα χρώματα το καθένα και τα τοποθέτησε δίπλα του.
"Πρέπει να φουσκώσω για να φαίνομαι περισσότερο", σκέφτηκε αυτό. Έτσι λοιπόν άρχισε να ρουφάει αέρα. Πήρε λοιπόν μια δυνατή ανάσα και κατάπιε τόσο πολύ αέρα που έγινε διπλάσιο σε μέγεθος. "Ω μα τι ωραίο και μεγάλο μπαλόνι!", αναφώνησαν οι πελάτες του μαγαζιού που το είδαν.
Έτσι λοιπόν κι αυτό, αφού είδε πως το κόλπο του δούλευε και κανένας δεν κοιτούσε τα άλλα μπαλόνια πια, σκέφτηκε να φουσκώσει ακόμη περισσότερο. Άρχισε λοιπόν να παίρνει βαθιές ανάσες και με κάθε ανάσα που έπαιρνε όλο και μεγάλωνε.
Πρώτα λοιπόν έγινε μεγάλο σαν δωμάτιο, και ό,τι έπιπλο ή αντικείμενο υπήρχε κοντά του το έριξε κάτω. Τα καρναβαλικά είδη θαύμασαν και απόρησαν που κατάφερε και φούσκωσε τόσο πολύ.
Έπειτα έγινε μεγάλο σαν το μαγαζί με τα αποκριάτικα όπου βρίσκονταν, και τα τζάμια του κτιρίου έσπασαν αφού δεν μπόρεσαν να το χωρέσουν. Αλλά και η οροφή του κτιρίου ξεκόλλησε, και αυτό βγήκε έξω στην πόλη όπου όλοι το θαύμασαν για το πόσο μεγάλο είχε γίνει. Τα καρναβαλικά είδη τότε πήραν καρφίτσες για να το τρυπήσουν ώστε να σταματήσει να φουσκώνει, όμως αυτό πήδηξε ψηλά και γλίτωσε.
Τέλος, έγινε μεγάλο σαν αερόστατο και πέταξε ψηλά στον ουρανό, και όλοι στην πόλη έμειναν να το κοιτούν με το στόμα ανοιχτό. Όσο πιο ψηλά ανέβαινε αυτό, τόσο πιο μικροί και ασήμαντοι του έμοιαζαν οι άνθρωποι στη γη, ώσπου κατέληξαν να του μοιάζουν με μικρά μικρά ανθρωπάκια στον χάρτη.
Ώσπου κάποια στιγμή, καθώς πετούσε εκεί ψηλά στα σύννεφα, έβαλε τόσο πολύ αέρα που έσπασε σε χίλια κομμάτια, τα οποία έπεσαν στη γη. Μόλις το άκουσαν να σκάει στον ουρανό οι άνθρωποι θαύμασαν, όχι με τον δυνατό θόρυβο, αλλά με το πως μπόρεσε, ένα τόσο δα μικρό μπαλονάκι, να καταφέρει να χωρέσει τόσο πολύ αέρα.
