EΝΑ ΣΥΚΟ κάποτε σε έναν κήπο αντιπαθούσε πολύ την ζέστη του καλοκαιριού και τα μπάνια στην θάλασσα. "Δεν είναι για μένα τα καλοκαίρια", έλεγε και ξανάλεγε, και περίμενε με ανυπομονησία να έρθει το φθινόπωρο, χωρίς να κάνει ούτε μια βουτιά. Κάθε φορά δε που τα άλλα φρούτα και λαχανικά πήγαιναν στην παραλία για μπάνιο, το σύκο αντί για ομπρέλα θαλάσσης έπαιρνε μαζί του ομπρέλα για την βροχή, με την οποία τους έκανε κακόγουστα αστεία ότι δήθεν βρέχει.
Ώσπου κάποιο καλοκαίρι, η τύχη τα 'φερε και αντί για ήλιο με δόντια, στον ουρανό μαζεύτηκαν γκρίζα σύννεφα, από τα οποία έπεφτε βροχή σαν καταρράκτης, καθώς και αστραπές και βροντές.
"Δεν θα κάνουμε καλοκαίρι φέτος...", παραδέχονταν αναμεταξύ τους τα φρούτα και τα λαχανικά, και στενοχωριόταν πολύ που δεν μπορούσαν να πάνε στην παραλία για μπάνιο. Όσα δε το προσπάθησαν, γύρισαν πίσω μούσκεμα από την καταιγίδα. Το σύκο πάλι, που τόσο πολύ χαιρόταν με την ταλαιπωρία τους, δεν έχανε την ευκαιρία να τους προσφέρει την ομπρέλα του, τάχα για να προφυλαχτούν. Αυτά πάλι, πολύ είχαν κουραστεί από την συμπεριφορά του.
"Να δούμε λοιπόν πότε θα ωριμάσεις!", του είπε μια μέρα θυμωμένο το ροδάκινο, που ήθελε να μάθει να κάνει σερφ, αλλά η κακοκαιρία δεν έλεγε να σταματήσει.
"Έχουμε ακόμα μέχρι τον Αύγουστο...!", του απάντησε το σύκο, αφού ήταν μια αλήθεια πως όλα τα σύκα ωριμάζουν στο τέλος του καλοκαιριού. Με τόση βροχή όμως, πως θα καταλάβαιναν ότι είχε έρθει ο Αύγουστος;
Έτσι λοιπόν, μια ωραία μέρα που η βροχή σταμάτησε, αλλά τα σύννεφα δεν έλεγαν ακόμα να διαλυθούν, τα φρούτα και λαχανικά αποφάσισαν να πάνε στην παραλία για ψάρεμα αντί για μπάνιο. Έτσι πήρε, ο καθένας την πετονιά του, και αφού κάθισαν στην ακροθαλασσιά, περίμεναν να χτυπήσουν τα ψάρια. Σύντομα όλα γέμισαν το κουβαδάκι τους, όλα, εκτός από το σύκο, το οποίο δεν πήρε ούτε μια τσιμπιά.
"Κάθε πράγμα στον καιρό του ...και ο κολιός τον Αύγουστο!", τους είπε το σύκο για να δικαιολογηθεί. Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση, και στην άκρη της πετονιάς του ένιωσε ένα δυνατό τράβηγμα. Τόση δε ήταν η δύναμη της τσιμπιάς, που το σύκο έπεσε μέσα στη θάλασσα για να βγάλει το ψάρι έξω.
"Ένας κολιός!", αναφώνησε μόλις είδε το ψάρι.
"Ήρθε ο Αύγουστος... καιρός να ωριμάσεις!", του είπαν τα άλλα φρούτα και λαχανικά γελώντας, και το σύκο έγινε κατακόκκινο από ντροπή.
Έπειτα κάθισαν όλοι μαζί στην παραλία, και αφού βράδιασε, έψησαν τα ψάρια που έπιασαν και απόλαυσαν τον καλοκαιρινό έναστρο ουρανό, ο οποίος είχε καθαρίσει από σύννεφα. Μαζί και το σύκο, το οποίο κατάλαβε πως δεν του έμεναν ακόμη πολλές μέρες για να απολαύσει το καλοκαίρι.
