ΕΝΑΣ ΧΑΡΤΟΦΥΛΑΚΑΣ κάποτε σε ένα σχολείο αγαπούσε τόσο πολύ το διάβασμα που δεν έβγαινε έξω ούτε την ώρα του διαλείμματος. Όταν πάλι έφτανε η ώρα για να πάει σπίτι του, συνέχιζε να διαβάζει δίχως σταματημό με σκοπό να γίνει ο καλύτερος μαθητής και να γράφει Άριστα σε όλα τα διαγωνίσματα. «Αγαθά κόποις κτώνται, όπως έλεγαν και οι Αρχαίοι Έλληνες», έλεγε και ξανάλεγε στα άλλα σχολικά είδη.
Και έτσι ο καιρός περνούσε, και ο χαρτοφύλακας τα κατάφερνε πάρα πολύ καλά σε όλα τα διαγωνίσματα: άριστα στα μαθηματικά, άριστα στη γραμματική, άριστα και στη μελέτη του περιβάλλοντος. Τα άλλα σχολικά είδη πάλι, απορούσαν με το κουράγιο του και την επιμονή του. "Σίγουρα είναι πολύ επιμελής μαθητής, αλλά ποιον θα πείραζε αν έβγαινε έξω στα διαλείμματα;", αναρωτιόντουσαν μεταξύ τους.
Ώσπου μια μέρα, η δασκάλα τους έκανε μια μεγάλη ανακοίνωση: "Σήμερα λέω να γράψετε διαγώνισμα στο διάλειμμα. Θέλω να βγείτε έξω λοιπόν και να το χαρείτε, και μετά θα σας βαθμολογήσω". Τα σχολικά είδη πανηγύρισαν μόλις το άκουσαν. Όλα, εκτός από τον καλό μας χαρτοφύλακα, ο οποίος πανικοβλήθηκε, αφού δεν είχε κάνει ποτέ του διάλειμμα.
Έτσι λοιπόν όλα τα σχολικά είδη, τσάντες, μολύβια, κασετίνες και μολυβοθήκες, ξεχύθηκαν στο προαύλιο για να... γράψουν διαγώνισμα στο διάλειμμα. Άλλα έκαναν σχοινάκι, άλλα έπαιξαν με το τόπι. Κάποια, που δεν ήθελαν να πολυλερωθούν, κάθισαν στη δροσιά των δέντρων και είπαν ανέκδοτα και άλλες ιστορίες για να περάσει η ώρα. Ο χαρτοφύλακας πάλι, που δεν είχε ιδέα από διάλειμμα, έμεινε απορημένος να κοιτάει τους άλλους, χωρίς να συμμετέχει πουθενά. Έπειτα, αφού είδε πως η ώρα δεν περνούσε, έβγαλε τα βιβλία του για να διαβάσει.
Αφού χόρτασαν καλά καλά παιχνίδι, τα σχολικά είδη γύρισαν ήσυχα και με σειρά στην τάξη για να μάθουν τους βαθμούς τους.
"Μπράβο σας, παίρνετε όλοι Άριστα Δέκα στο διάλειμμα!", τους είπε η δασκάλα. "Ο καλός μας χαρτοφύλακας όμως, που και στο διάλειμμα έβγαλε βιβλία για να διαβάσει, θα χρειαστεί να ξαναγράψει το διαγώνισμα αύριο μαζί με το άλλο τμήμα", συμπλήρωσε.
Μόλις το άκουσαν, όλα τα σχολικά είδη, με πρώτο το χαρτοφύλακα, ξέσπασαν σε γέλια. Αυτός πάλι, αφού πήρε το μάθημά του, την επόμενη μέρα και γεμάτος όρεξη έδωσε τον καλύτερό του εαυτό και πήρε όχι απλώς δέκα, αλλά δέκα με τόνο.
