ΕΝΑ ΚΡΕΜΜΥΔΙ ΕΣΑΛΟΤ κάποτε σε ένα μανάβικο είχε την κακή συνήθεια να βάζει τα κλάματα για να αναγκάσει τους άλλους να του κάνουν τα χατίρια.
Έτσι μια μέρα του καλοκαιριού, που έτυχε να πάνε καλοκαιρινές διακοπές μαζί με τα άλλα φρούτα και λαχανικά στην Πρέβεζα, αυτό ζήλεψε πολύ τα συγκρουόμενο στο τοπικό Λούνα Παρκ στο λιμάνι. «Σίγουρα πρέπει να πάμε!», τους είπε, όμως δεν ίδρωσε το αυτί κανενός. Όταν όμως μετά από λίγο έβαλε τα κλάματα και σταματημό δεν είχε, αυτά είπαν να του κάνουν το χατίρι για να μην τον ακούν. «Άντε, πάμε!», του είπαν και αγόρασαν μάρκες.
Και έτσι ανέβηκε ο καθένας στο αμάξι του και άρχισαν να φέρνουν γύρες πάνω στην πίστα. Μετά από λίγο όμως, το κρεμμύδι εσαλότ που ήταν κακομαθημένο, άρχισε να χτυπάει το αμάξι του πάνω στων άλλων με μανία, μη αφήνοντάς τους να οδηγήσουν.
Όταν μετά από λίγη ώρα το κακό παράγινε, και δεν υπήρχε ούτε ένας που να μην τον είχε κοπανήσει, αυτά συνεννοήθηκαν μεταξύ τους για να του δώσουν ένα γερό μάθημα. «Είναι κακομαθημένος», είπαν μεταξύ τους στο διάλειμμα, «αν όμως τον κλείσουμε σε μια γωνία και δεν μπορέσει να το κουνήσει ρούπι για το υπόλοιπο του γύρου, θα πάρει το μάθημά του».
Έτσι κι έγινε. Στην αρχή του δεύτερου γύρου, τα φρούτα και λαχανικά έκαναν ακριβώς αυτό που σχεδίασαν, κλείνοντας το αμάξι που οδηγούσε το κρεμμύδι σε μια γωνία και χωρίς να κάνει κανείς πίσω. «Καλά, πλάκα μου κάνετε;», είπε αυτό πεισμωμένο και άρχισε να σφίγγεται και να πατάει γκάζι όσο πιο δυνατά μπορούσε για να σπάσει το φράγμα που του είχαν στήσει.
Με τα πολλά, το κρεμμύδι εσαλότ ίδρωσε απ’ την υπερπροσπάθεια. Μόλις τα άλλα φρούτα και λαχανικά μύρισαν τον ιδρώτα του όμως, άρχισαν να κλαίνε χωρίς σταματημό, ακριβώς όπως έκανε κι αυτός κάθε φορά που του χαλούσαν χατίρι. Σύντομα το ένα μετά το άλλο τα φρούτα παρατούσαν τα συγκρουόμενά τους και έπαιρναν μαντίλια να σκουπιστούν ή αγκαλιάζονταν μεταξύ τους για να παρηγορηθούν.
«Δεν είναι ωραίο να βάζετε τα κλάματα», τους είπε το κρεμμύδι που με τη σειρά του σηκώθηκε απ’ το αμαξίδιό του και πήγε να φέρει χαρτομάντηλα για να τα παρηγορήσει, απογοητευμένο που δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν το παιχνίδι τους.
Αυτά πάλι του είπαν: «εσύ να τα βλέπεις αυτά, που κάθε φορά που κάποιος σου χαλάει χατίρι για παιχνίδι, αμέσως βάζεις τα κλάματα!». Και με αυτά τα λόγια, μάζεψαν τα πράγματά τους και έφυγαν από το Λούνα Παρκ.
Όσο για το καλό μας κρεμμύδι εσαλότ; Πήρε το μάθημά του και από εκείνη τη μέρα σταμάτησε να βάζει τα κλάματα για να του κάνουν χατίρια.
