ΜΙΑ ΚΑΡΤΑ ΕΠΙΒΙΒΑΣΗΣ κάποτε σε ένα αεροδρόμιο ήταν πολύ κακομαθημένη, αφού είχε μάθει όπου πήγαινε να την περιμένουν με ανοιχτές αγκάλες και να της λένε “παρακαλώ, περάστε”.

“Κόκκινο χαλί θα ΄πρεπε να μου στρώνουν”, είπε αυτή μια μέρα στα άλλα είδη ταξιδιού κι αυτά ξεκαρδίστηκαν μόλις το άκουσαν. Ύστερα πάλι προβληματίστηκαν μόλις κατάλαβαν ότι τους το είχε πει στα σοβαρά και συμφώνησαν να της κάνουν πλάκα για να την προσγειώσουν.

Έτσι την επόμενη φορά που θα πήγαιναν ταξίδι, νοίκιασαν… λιμουζίνα για να την πάει στο αεροδρόμιο, ενώ αυτά πήγαν με το λεωφορείο. “Είναι για να κάθεστε άνετα, μεγαλειοτάτη”, της είπαν καθώς αυτή άνοιγε την πόρτα. Αυτής όμως δεν της φάνηκε καθόλου παράξενο.

Μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο, έβαλαν υπηρέτες να της στρώσουν κόκκινο χαλί απ’ τη λιμουζίνα μέχρι την είσοδο, ώστε να μη χρειαστεί να πατήσει στο τσιμέντο. “Είναι για να περπατήσετε άνετα μέχρι τον έλεγχο των αποσκευών”, της είπαν και της έδειξαν ότι το κόκκινο χαλί κάλυπτε όλο το διάδρομο.

Στην αναμονή για την αναχώρηση, της έφεραν σαμπάνιες και της έδειξαν έξω απ’ το παράθυρο. “Για σας νοικιάσαμε ιδιωτικό τζετ”, της είπαν και αυτή χαμογέλασε ως τα αυτιά. Αυτά πάλι άρχισαν να επιβιβάζονται ένα - ένα στο σωστό αεροπλάνο και να την αποχαιρετούν. Καθόλου δεν προβληματίστηκε.

Όταν κάποια στιγμή έμεινε μόνη, κοίταξε έξω απ’ το παράθυρο και είδε το αεροπλάνο να απογειώνεται, αλλά και το ιδιωτικό τζετ να ‘χει κάνει φτερά.

Μόλις ρώτησε τον υπάλληλο που κοιτούσε τα διαβατήρια, έμεινε άφωνη. “Μα δεν υπήρχε ποτέ ιδιωτικό τζετ για τον προορισμό σας”, της είπε αυτός κι αυτή έγινε κατακόκκινη από ντροπή, αφού μόλις κατάλαβε ότι τόση ώρα έσπαγαν πλάκα μαζί της.

Από τότε πήρε το μάθημά της και δεν ξαναπερηφανεύτηκε.