ΕΝΑΣ ΑΒΑΚΑΣ ΚΑΠΟΤΕ σε ένα σχολείο είχε μεγάλη αντιζηλία με τον υπολογιστή τσέπης. "Εμένα να ρωτάτε που είμαι ο έμπειρος", έλεγε στα άλλα σχολικά είδη κάθε φορά που ήθελαν βοήθεια σε κάποια πράξη, και τσακώνονταν με τον υπολογιστή τσέπης για το ποιoς ήταν καλύτερος στην αριθμητική. Και ήταν πράγματι πολύ περήφανος για τις ικανότητές του, αφού οι άνθρωποι τον χρησιμοποιούσαν ήδη από τα χρόνια της Αρχαίας Ελλάδας για να υπολογίζουν τους πιο μεγάλους και δύσκολους αριθμούς.
"Οι δυνατότητές σου είναι περιορισμένες, αφού χρησιμοποιείς χάντρες για να μετρήσεις", του είπε μια μέρα ο υπολογιστής τσέπης, ο οποίος έκανε τους υπολογισμούς ηλεκτρονικά. "Κάνεις λάθος", του απάντησε ο άβακας, και συμπλήρωσε: «μπορώ να μετρήσω τους μεγάλους αριθμούς όπως και εσύ».
Έτσι λοιπόν αποφάσισαν να κάνουν διαγωνισμό μπροστά στα άλλα σχολικά είδη για να αποδείξουν ποιος μπορούσε να μετρήσει περισσότερο από τον άλλο. Μόλις το άκουσαν τα άλλα σχολικά είδη ξετρελάθηκαν με την ιδέα. Έτσι λοιπόν μαζεύτηκαν στην τάξη και ζήτησαν από τον άβακα και τον υπολογιστή τσέπης να τους αποδείξουν την αξία τους.
"Θέλουμε να μας δείξετε ότι μπορείτε να μετρήσετε ως το χίλια...", τους είπε η έδρα, και ο υπολογιστής τσέπης χωρίς να χάσει χρόνο έγραψε τον αριθμό «1.000» στην οθόνη του, χρησιμοποιώντας τέσσερα ψηφία. Ο άβακας χωρίς να βιαστεί καθόλου μετακίνησε μια χάντρα από την τέταρτη στήλη του, και τους είπε: "Να π;vς μετρούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες ως το χίλια!". Όλα τα σχολικά είδη ξέσπασαν σε χειροκροτήματα μόλις το άκουσαν, αφού πράγματι ο άβακας χρησιμοποιούσε την πρώτη στήλη του για να μετράει τις μονάδες, τη δεύτερη για τις δεκάδες, την τρίτη για τις εκατοντάδες και την τέταρτη για τις χιλιάδες.
"Και τώρα θέλουμε να μας δείξετε ότι μπορείτε να μετρήσετε ως το ένα εκατομμύριο...", τους είπε η έδρα. Και αυτή την φορά, χωρίς ο υπολογιστής τσέπης να χάσει χρόνο έγραψε τον αριθμό «1.000.000», χρησιμοποιώντας επτά ψηφία. Ο άβακας μετακίνησε κι αυτός μια χάντρα από την έβδομη στήλη του, και τους είπε: "Και να πώς μετρούσαν οι Αρχαίοι Έλληνες ως το εκατομμύριο!". Και αυτή τη φορά τα σχολικά είδη ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
"Για το τέλος, θα θέλαμε να μας δείξετε ότι μπορείτε να μετρήσετε ως το δισεκατομμύριο...", τους είπε η έδρα. Όπως και πριν, ο υπολογιστής τσέπης αμέσως έγραψε τον αριθμό «1.000.000.000» με ακριβώς δέκα ψηφία στην οθόνη του, και ο άβακας μετακίνησε τη χάντρα από την τελευταία του στήλη, τη δέκατη, για να δείξει τον αριθμό. Για ακόμη μια φορά τα σχολικά είδη ξέσπασαν σε χειροκροτήματα.
"Εφόσον ο υπολογιστής τσέπης χωράει ακριβώς δέκα ψηφία στην οθόνη του, και ο άβακας έχει ακριβώς δέκα στήλες...", είπε η έδρα, και συμπλήρωσε φωναχτά: "έχουμε... ΙΣΟΠΑΛΙΑ!". Ο υπολογιστής τσέπης κοκκίνισε από την ντροπή του μόλις το άκουσε, αφού χρόνια ολόκληρα πίστευε πως ήταν ανώτερος εφόσον ήταν και πιο γρήγορος.
Μόλις το άκουσε ο πονηρός άβακας, που είχε εξασκηθεί στο να υπολογίζει μεγάλους αριθμούς αιώνες ολόκληρους, έβγαλε ένα κομπολόι με ακριβώς δέκα χάντρες από την τσέπη του, και το άφησε στο τραπέζι. Είπε στα άλλα σχολικά είδη: "Νομίζετε ότι έχουμε ισοπαλία αλλά εγώ είμαι ο νικητής... αφού εγώ είμαι πάντα προετοιμασμένος για κάθε ενδεχόμενο!", και έπειτα μέτρησε ως τα δέκα δισεκατομμύρια μετακινώντας μόλις μια χάντρα ακόμη από το κομπολόι, και συνυπολογίζοντας και τις δικές του.
Μόλις το είδαν, τα άλλα σχολικά είδη του έριξαν το πιο δυνατό και θερμό χειροκρότημα που μπορούσαν. Αυτός πάλι, πάνω στη χαρά του έκανε να παίξει με το κομπολόι, μόνο που αυτό χάλασε και οι χάντρες του έπεσαν στο πάτωμα, οπότε και χρειάστηκε να σκύψει για να τις μαζέψει...
