ΜΙΑ ΝΕΡΑΪΔΟΥΛΑ που την έλεγαν Ερσινόη συνήθιζε πάντα να ντύνεται με τα πιο ακριβά και μοδάτα ρούχα για να πηγαίνει στο σχολείο. Τόσο πολύ μάλιστα ήθελε να εντυπωσιάζει με την εμφάνισή της, που έπαιρνε μαζί της διαφορετικές αλλαξιές για κάθε μάθημα και φρόντιζε ώστε ποτέ της να μην πάει σχολείο φορώντας κάποιο κομμάτι που έχει ξαναβάλει άλλη μέρα.
Ώσπου μια μέρα λίγο πριν το καρναβάλι οι νεράιδες αποφάσισαν να διοργανώσουν ένα μεγάλο πάρτυ για την τελευταία ώρα της Παρασκευής πριν τις απόκριες. Σκέφτηκαν μάλιστα οι στολές του πάρτυ να έχουν κι από ένα διαφορετικό θέμα για κάθε τάξη. Έτσι λοιπόν σε μια τάξη διάλεξαν ως θέμα τη θάλασσα, σε άλλη τα παραμύθια, ενώ στην τάξη της Ερσινόης έτυχε να διαλέξουν ως θέμα το μετάξι: ο καθένας θα μπορούσε να φορέσει οποιαδήποτε στολή ήθελε, σε οποιοδήποτε χρώμα και με οποιοδήποτε εξάρτημα, αρκεί να έχει κάτι μεταξένιο πάνω του.
Η Ερσινόη ενθουσιάστηκε πολύ με την ιδέα: το μετάξι ήταν το αγαπημένο της ύφασμα και σίγουρα φορώντας μια τέτοια στολή θα έλαμπε και θα εντυπωσίαζε τις άλλες νεράιδες. Έτσι λοιπόν σκέφτηκε να αγοράσει την πιο όμορφη και ακριβή μεταξένια στολή που θα μπορούσε να βρει.
Έβαλε λοιπόν κάτω τα καταστήματα καρναβαλικών της γειτονικής πόλης και έψαξε για στολή. Τα έκανε φύλλο και φτερό, όμως στο τέλος δεν κατάφερε να καταλήξει σε καμία απ' αυτές που είδε. "Δεν είδα κάτι να με εντυπωσιάσει", σιγομουρμούρισε η Ερσινόη, και φοβήθηκε πως αφού οι στολές ήταν του εμπορίου θα μπορούσε να βρεθεί κάποιο άλλη νεράιδα που να έχει αγοράσει την ίδια στολή.
Έτσι λοιπόν για να γλιτώσει κόπο σκέφτηκε να παραγγείλει στολή σε έναν φημισμένο ράφτη, ο οποίος είχε τη φήμη πως ήταν ο καλύτερος της χώρας. "Σε λίγες μέρες θα σου έχω έτοιμο ακριβώς αυτό που ονειρεύεσαι", της είπε αυτός, όμως της εξήγησε πως μια στολή από μετάξι θα στοίχιζε ακριβά. Η Ερσινόη το σκέφτηκε αρκετά και στο τέλος συμφώνησε πιστεύοντας πως έτσι θα εντυπωσίαζε τις άλλες νεράιδες.
Έτσι κι έγινε. Η Ερσινόη γύρισε πίσω στη νεραϊδοχώρα και περίμενε υπομονετικά τον ράφτη να ολοκληρώσει τη στολή από μετάξι. Αυτός όμως που ήταν πονηρός πήγε ως τη θάλασσα και μάζεψε όσα περισσότερα φύκια μπορούσε, αφού το μετάξι ήταν ακριβό και ήθελε να κάνει οικονομία. Έπειτα γύρισε πίσω και έραψε τα φύκια μεταξύ τους ώστε να φτιάξει ολόκληρη στολή η οποία θύμιζε στολή πριγκίπισσας, αφού είχε καπέλο, κάπα και γάντια, όλα φτιαγμένα από το ίδιο υλικό. Μόλις ολοκλήρωσε το δημιούργημά του, το έβαλε σε ένα φανταχτερό κουτί απ' αυτά στα οποία συνήθιζε να βάζει τα πιο καλοραμμένα του κομμάτια.
"Και τώρα θα σου παρουσιάσω κάτι πραγματικά θαυμάσιο!", είπε ο ράφτης στην Ερσινόη καθώς άνοιξε το κουτί μπροστά τους και έβγαλε τη στολή από μέσα. Έπειτα της παρουσίασε ένα-ένα τα εξαρτήματα της στολής και της εξήγησε πως η στολή ήταν φτιαγμένη από κορδέλες ενός πολύ δυσεύρετου μεταξιού το οποίο κοστίζει μια περιουσία για να έρθει από την Κίνα. Αυτή πάλι απόρησε, αλλά δεν είπε τίποτα, αφού είχε πληρώσει για τη στολή ακριβά και εμπιστεύονταν τη φήμη του ράφτη.
Όταν ήρθε η Παρασκευή πριν τις απόκριες, η Ερσινόη πήγε στο σχολείο ντυμμένη με τα κανονικά της ρούχα, κράτησε όμως τη στολή στο κουτί της μέχρι την ώρα που θα γινόταν το πάρτυ. Έτσι λοιπόν όταν έφτασε η στιγμή που όλα οι νεράιδες της τάξης άρχισαν να ντύνονται τις στολές τους, η Ερσινόη τους παρουσίασε πρώτα το φανταχτερό κουτί το οποίο έφερε την υπογραφή του ράφτη πάνω. "Είναι φτιαγμένη εξ' ολοκλήρου από κορδέλες ενός πολύ ακριβού μεταξιού", τους είπε και φόρεσε ένα - ένα τα ρούχα και τα εξαρτήματα της στολής. Οι συμμαθήτριές της απόρησαν πολύ με αυτό που είδαν, αλλά δεν βρέθηκε ούτε μια να της πει πως φορούσε στολή από φύκια, αφού είχαν συνηθίσει να έρχεται πάντα ντυμένη με ακριβά ρούχα από τα πιο διαλεχτά υφάσματα. Αλλά ούτε και όταν ήρθαν τα ξωτικά της διπλανής τάξης που είχαν ντυθεί στολές με θέμα τη θάλασσα, δηλαδή ψάρια, χταπόδια και αστερίες, βρέθηκε κάποιο να της πει κάτι.
Τότε όμως πήρε το λόγο η διευθύντρια η οποία σκέφτηκε να δώσει βραβείο στα παιδιά για την πιο ευφάνταστη στολή. Για να τονίσει μάλιστα πως δεν έχουν σημασία τα λεφτά, σκέφτηκε να βραβεύσει την πιο φτηνή απ' όλες τις στολές. "Μπορείτε και με τα πιο απλά υλικά να φτιάξετε κάτι πραγματικά ευφάνταστο", τους είπε και αποφάσισε να δώσει το βραβείο στη νεράιδα Ερσινόη με την στολή από φύκια.
Η Ερσινόη παραξενεύτηκε πολύ μόλις το άκουσε, αφού πίστευε πως η στολή της ήταν όντως από μεταξωτές κορδέλες, όπως της είχε πει ο ράφτης. Παρ' όλα αυτά πήγε στην έδρα για να παραλάβει το βραβείο και να διορθώσει τη διευθύντρια. "Δεν από φύκια αλλά από ένα πολύ ακριβό μετάξι από την μακρινή Κίνα...", είπε μπροστά σε όλα τα παιδιά, όμως εκείνη τη στιγμή η ραφή από τα φύκια σκίστηκε, το φουστάνι της έπεσε στο πάτωμα και έμειναν να φαίνονται τα εσώρουχά της.
"Της πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες!", είπαν οι άλλες νεράιδες και ξέσπασαν σε γέλια με το θέαμα. Έπειτα άρχισαν να τη δείχνουν κοροϊδευτικά και αυτή έγινε κατακόκκινη από ντροπή. Αφού γέλασαν καλά καλά μαζί της, ζήτησαν από τη διευθύντρια να δώσει το βραβείο σε ένα άλλη νεράιδα η οποία κάθε μέρα ερχόταν με μπαλωμένα ρούχα στο σχολείο και για στολή είχε φορέσει απλά ένα καπέλο.
Και η καλή μας νεραϊδούλα; Αφού έτρεξε να φορέσει κανονική φούστα για να μην την κοροϊδεύουν, πήρε το μάθημά της και κατάλαβε πως σημασία δεν έχει να φοράει κανείς ακριβά ρούχα, αλλά ρούχα που να αξίζουν τα λεφτά τους.
