ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΚΑΜΩΜΕΝΟ ΜΠΑΓΛΑΜΑΔΑΚΙ κάποτε στενοχωριόταν πολύ που δεν έφτανε την μπασκέτα. "Γιατί να μην είμαι και γω ψηλός σαν τα άλλα μουσικά όργανα", έλεγε και ξανάλεγε με παράπονο για το ύψος του. Τα άλλα μουσικά όργανα πάλι, μπουζούκια, κλαρίνα και βιολιά, του έκαναν μεν το χατήρι να παίξουν μπάσκετ μαζί του, αλλά σε κάθε ευκαιρία του έκλεβαν την μπάλα και χρησιμοποιούσαν λογής λογής πονηρά τεχνάσματα για να το κερδίζουν.
Το κακό παράγινε, όταν μια μέρα μια τρομπέτα του έκλεψε την μπάλα μέσα από τα χέρια καθώς πήγαινε για τρίποντο. "Δεν έχει σημασία το ύψος, αλλά η τεχνική", του είπε, έπειτα στέριωσε την μπάλα στο στόμιό της και φύσηξε τόσο δυνατά που την έστειλε κατευθείαν στο δίχτυ της μπασκέτας. "Δεν πάει... κλέβεις!",είπε το μπαγλαμαδάκι, όμως τα άλλα μουσικά όργανα που παρακολουθούσαν χειροκρότησαν την τρομπέτα. Όλα, εκτός από το μπαγλαμαδάκι, το οποίο πήγε και έκατσε στην εξέδρα, απογοητευμένο που δεν είχε καν τη δύναμη να πετάξει την μπάλα μακριά, μα ούτε και έφτανε να βάλει δίποντο.
"Με κοροϊδεύουν...", σιγομουρμούρισε το μπαγλαμαδάκι καθώς έπεφτε η νύχτα και ξέμεινε μόνο του στο γήπεδο. "Κάπου νιώθω ότι δεν μου φέρονται σωστά, αφού ξέρουν πως δεν φτάνω την μπασκέτα", συνέχισε.
Τότε το παράπονό του άκουσε μια σοφή κουκουβάγια, η οποία πέταξε μπροστά του και του είπε: "Φτερά να βγάλεις και να πετάξεις να την φτάσεις!"
"Πως να βγάλω φτερά καλή μου κουκουβάγια, εδώ με τα χέρια ψηλά τεντωμένα και δεν φτάνω στο μισό μέτρο", της απάντησε αυτό.
"Τότε να βάλεις σκάλα!", του είπε αυτή για να το παρηγορήσει. Έπειτα, πήγε και του έφερε μια κοντή ξύλινη σκάλα, την ακούμπησε ακριβώς μπροστά στην μπασκέτα, και πέταξε μακριά. Μόλις το είδε, το καλό μας μπαγλαμαδάκι, πήρε την μπάλα, και αφού ανέβηκε, έβαλε ένα εύκολο καλάθι.
"Είναι μάταιο...", είπε απογοητευμένο. Δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την φράση, και οι βαθμίδες της σκάλας έσπασαν, αφήνοντας μόνο τα δυο μεγάλα ξύλα, από τα οποία πιάστηκε το μπαγλαμαδάκι να σωθεί. "Μα καλά που βρήκες... ξυλοπόδαρα!", του είπε η κουκουβάγια, η οποία εκείνη τη στιγμή πετούσε από πάνω του. Αυτό πάλι, φοβήθηκε πολύ, και προσπάθησε με κόπο να κάνει ισορροπία για να μην πέσει. Κάθε φορά που κινδύνευε όμως να πέσει, η καλή μας κουκουβάγια πετούσε από πάνω του και το επανέφερε. Με τα πολλά, όχι απλά τα κατάφερε, αλλά έμαθε να ισορροπεί με τα ξυλοπόδαρα καλύτερα κι από επαγγελματία. Τα καλάθια άρχισαν να πέφτουν βροχή, και το καλό μας μπαγλαμαδάκι απέκτησε τόσο μεγάλη ευστοχία που και το ίδιο απόρησε.
"Το μπαγλαμαδάκι έφερε... ξυλοπόδαρα!", είπαν τα άλλα μουσικά όργανα την επόμενη μέρα μόλις το είδαν, και ξέσπασαν σε γέλια. Μόλις όμως είπαν να παίξουν μαζί του, αυτό τα κατάφερε τόσο θαυμάσια που τους έβαλε τα γυαλιά.
"Δεν είναι σωστό να χρησιμοποιείς ξυλοπόδαρα. Είναι σαν να μας κλέβεις...", είπαν τα άλλα μουσικά όργανα παραπονεμένα μόλις είδαν το τελικό σκορ. "Δίκιο έχετε, δεν θα το ξανακάνω", είπε το μπαγλαμαδάκι, και αφού άφησε τα δυο ξύλα στην άκρη, άρχισε να ρίχνει βολές από μακριά. Τόσο είχε βελτιωθεί, που δεν έχασε ούτε μια, αλλά και ούτε ξαναχρειάστηκε να βάλει ξυλοπόδαρα για να βάλει καλάθι.
Φήμες λένε πως χρόνια ολόκληρα αργότερα, το μπαγλαμαδάκι έγινε ένας μεγάλος παίκτης του NBA.
