ΕΝΑ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ κάποτε σε μια ορχήστρα είχε την κακή συνήθεια να πετάει λουλούδια στους άλλους κάθε φορά που έπαιζε μουσική. Όσο ταλέντο είχε στη μουσική άλλο τόσο ήταν και μεγαλοπιασμένο, και πίστευε πως κάποια μέρα θα έπαιζε σε κάποια όπερα."Εσύ ούτε για ορχήστρα γάμου δεν είσαι άξιο...!", του έλεγαν τα άλλα μουσικά όργανα κοροϊδευτικά.
Έτσι λοιπόν, μια ωραία μέρα, και αφού έψαξε πολύ, χτύπησε την πόρτα ενός ωδείου, το οποίο είχε μεγάλη φήμη πως φιλοξενούσε μερικά από τα πιο ταλαντούχα μουσικά όργανα στον κόσμο. "Με συγχωρείτε... θέλω να παίξω σε όπερα", είπε σε μια άρπα που του άνοιξε την πόρτα. Αυτή το κοίταξε με απορία, αφού είχε παίξει σε πάρα πολλές όπερες και δεν θυμόταν να είχε συναντήσει μπουζούκι σε καμία από αυτές.
"Αν μου δώσετε μια ευκαιρία, θα μπορέσω να αποδείξω την αξία μου", της είπε το μπουζούκι. Αυτή σκέφτηκε να φωνάξει και τα υπόλοιπα μουσικά όργανα για να αποφασίσουν αν θα κολλούσε στην ομάδα τους.
"Ας μας παρουσιάσεις πρώτα τι μπορείς να κάνεις", είπε ένα αυστηρό βιολοντσέλο στο μπουζούκι. Έπειτα μαζεύτηκαν και όλα τα υπόλοιπα όργανα του ωδείου, τρομπέτες, κιθάρες, πλήκτρα και βιολιά, για να διαπιστώσουν αν ο επισκέπτης τους είχε ταλέντο. Το μπουζούκι πάλι χάρηκε τόσο, που έδωσε ρεσιτάλ: τους έπαιξε ζωντανά παλιά και αγαπημένα λαϊκά τραγούδια από περασμένες δεκαετίες και τους μάγεψε.
Αφού τα άλλα μουσικά όργανα άκουσαν τα τραγούδια του μπουζουκιού, συνεδρίασαν για να αποφασίσουν αν το ήθελαν στην ομάδα τους. "Έχει ταλέντο, αλλά δεν κολλάει με το σχήμα", είπε η άρπα.
"Ίσως όμως μπορούμε να το εντάξουμε σε κάποια παράσταση με παραδοσιακά λαϊκά τραγούδια", είπε ένα κυπριακό βιολί που ήξερε καλά από λαϊκή μουσική και σπάνια ακούσματα.
Έπειτα πήραν την απόφαση να του δώσουν την ευκαιρία που ζητούσε: το μπουζούκι θα εμφανιζόταν σε παράσταση, στην οποία θα διασκέδαζε το κοινό με αγαπημένα λαϊκά τραγούδια, και μαζί με τα άλλα μουσικά όργανα θα έμπλεκαν παραδοσιακές μελωδίες με πιο σύγχρονα ακούσματα. "Εδώ βέβαια είμαστε όπερα και όχι κέντρο νυκτερινής διασκέδασης", του είπε το βιολοντσέλο αυστηρά. "Να προσαρμόσεις το πρόγραμμά σου!".
Την μέρα της παράστασης το καλό μας μπουζούκι έδωσε τον καλύτερό του εαυτό. Το ακροατήριο ενθουσιάστηκε τόσο, που σηκώθηκε όρθιο να το καταχειροκροτήσει. Αυτό πάλι, βλέποντας πως είχε κάνει επιτέλους το όνειρό του πραγματικότητα, ξεχάστηκε και έβγαλε ένα πανέρι με κόκκινα λουλούδια να τους πετάξει.
"Καλά δεν είπαμε ότι εδώ δεν είναι νυκτερινό κέντρο;", του είπε το βιολοντσέλο, το οποίο μόλις είδε τα λουλούδια διπλώθηκε στα γέλια. Έπειτα και όλα τα άλλα μουσικά όργανα, το ένα μετά το άλλο, αλλά και το ακροατήριο, γέλασαν δυνατά.
Και το καλό μας μπουζούκι; Κατακόκκινο από ντροπή, κατάλαβε έστω και αργά πως αν όντως ήθελε να γίνει μέλος της όπερας, θα έπρεπε να ξεχάσει τους παλιούς του τρόπους.
